Ο Δεκέμβριος ή Δεκέμβρης ή Χριστουγεννάρτς (ποντιακά) ή Σινιντρέ (Αρβανίτικα) είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο και είναι ένας από τους 7 μήνες με διάρκεια 31 ημερών. Στα Λατινικά, decem σημαίνει δέκα, αφού ο Δεκέμβρης ήταν α 10ος μήνας σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο. Με την άφιξη του Δεκεμβρίου το κρύο αρχίζει να είναι αρκετά τσουχτερό ανακοινώνοντάς μας έτσι τον ερχομό του Χειμώνα και την επέλαση του χιονιού. Γι’ αυτό, άλλωστε ο Δεκέμβριος λέγεται και «Άσπρος μήνας», «Ασπρομηνάς» αλλά και «χιονιάς».
Τα λουλούδια του Δεκεμβρίου είναι ο νάρκισσος και ο ελαιόπρινος. Οι ζωδιακές πέτρες του είναι τουρκουάζ, λάπις λάζουλι, ζιρκόνιο και τανζανίτης. Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες φωτός στο βόρειο ημισφαίριο και τις περισσότερες ώρες φωτός στο νότιο ημισφαίριο. Ο Δεκέμβρης πάντα ξεκινά την ίδια μέρα της εβδομάδας με τον Σεπτέμβριο.
Δεκέμβριος, Χριστού γέννηση και καλός μας Χρόνος.
Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι.
Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού.
Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, χαρά σ’ εκείνο το γεωργό,πού ‘χει πολλά σπαρμένα.
Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα.
Αγία Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απεκρίθει:
Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, γιατί Αι Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά.
Απ’ τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει ο χειμώνας.
Γύρω γύρω του Χριστού, η κορφή του χειμωνιού.
Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), αϊ Σάββας σαβανώνει, αϊ Νικόλας παραχώνει.
Αγία Βαρβάρα γέννησε (το χιόνι), άη Σάββας το δέχτει κι άη Νικόλας έτρεξε να πάει να το δαφτίσει (το βάφτισε χιόνι) .
Αγια Βαρβάρα μίλησε και Σάββας αποκρίθει κι Αγιονικόλας έτρεξε να πάει να λειτουργήσει .
Άγια Βαρβάρα γέννησε και ο Σάββας το εδέχθη, και ο Αϊ Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαφτίσει.
Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.
Ο Δεκέμβριος είναι πρώτος μήνας του χειμώνα και η παράδοση λέει πως οι άνθρωποι τον λέγανε Χριστουγεννά, ή Χριστουγεννιάτη, λόγω της γιορτής των Χριστουγέννων!!
Τα έθιμα απο παλιά, λένε πως παιδάκια από κάθε γωνιά της Ελλάδας, με τρίγωνα και φυσαρμόνικες γυρνάνε όλα τα σπίτια και λένε τα Κάλαντα, ενώ οι νοικοκυραίοι τα φιλεύουν με κουλουράκια, μελομακάρονα, κουραμπιέδες και χρήματα (τα οποία και προτιμούν τη σημερινή εποχή!!)
Οι νοικοκυρές στα χωριά, ζυμώναν και ψήναν την παραδοσιακή και λαχταριστή Χριστουγεννιάτικη κουλούρα, την οποία κόβει και μοιράζει ο πατέρας στα μέλη της οικογένειας, τη βραδιά των Χριστουγέννων...
Παλιά, οι νοικοκυρές φτιάχνανε και τα Κόλιντρα, τα οποία ήταν μικρές κουλουρίτσες με αλεύρι και ζάχαρη, που ξετρελαίνανε τα μικρά παιδιά!
Την Παραμονή των Χριστουγέννων, το τζάκι στα χωριά συνήθιζε να μένει όλη τη βραδιά αναμμένο και με αυτό τον τρόπο συμβόλιζε τη φωτιά που άναψε ο Ιωσήφ στη φάτνη για να ζεστάνει το μικρό Χριστό..
Οι νοικοκυρές, ανήμερα της γιορτής των Χριστουγέννων, συνήθιζαν να θυμιατίζουν το σπίτι για να κρατήσουν μακριά τους καλικάντζαρους, ενώ το τραπέζι των Χριστουγέννων ήταν νηστίσημο!! και αποτελούνταν συνήθως από ρύζι, χορτοκεφτέδες, λουκουμάδες και άλλα πολλά νηστήσιμα..
Το Δεκέμβριο (6 του μήνα), γιορτάζουμε τον Άγιο Νικόλαο, που οι ναυτικοί τον έχουν για προστάτη τους, γιατί υπήρξε θαλασσινός, ενώ στις 9 Δεκεμβρίου γιορτάζει η Αγία Άννη και ο λαός λέει πως ''η μέρα παίρνει άνεση'', επειδή το μήνα αυτό οι μέρες μεγαλώνουν, ενώ οι μέρες μικραίνουν!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου