ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΜΟΥ


ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΣΕΝΑΡΙΟΥ


ΤΙΤΛΟΣ:

Οι  ΠαΧρυΒαρΣο  εξερευνούν  την  Καστοριά


ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΕΣ  ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ  ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Μελέτη  περιβάλλοντος,  γλώσσα,  δημιουργία  και  έκφραση  (εικαστικά),  μαθηματικά,  νέες  τεχνολογίες.   

     
ΤΑΞΕΙΣ  ΣΤΙΣ  ΟΠΟΙΕΣ  ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ

Το  συγκεκριμένο  σενάριο  απευθύνεται  σε  παιδιά  προσχολικής  ηλικίας (Νήπια- Προνήπια ).


ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ
 
Το  σενάριο  στηρίζεται στις  αρχές  του  εποικοδομητισμού  και  στις  κοινωνικο-  πολιτισμικές  θεωρίες  του  Vygotsky. Στόχος  της  μάθησης  είναι  η τροποποίηση  των  προυπαρχουσών  γνώσεων. Στόχος  της  διδασκαλίας  είναι  η  δημιουργία  κα-  τάλληλου  και  πλούσιου περιβάλλοντος με  το  οποίο  αλληλοεπιδρούν  οι  μαθητές. Η  μάθηση  λαμβάνει  χώρα  μέσα  από  δραστηριότητες  διερεύνησης,  ανακάλυψης,
έρευνας  πειραματισμού  και επίλυσης  προβλημάτων. Το  σενάριο  στηρίζεται στο  πλαίσιο  της  παιδαγωγικής  της  αλληλεπίδρασης όπου  τα  παιδιά  ενθαρρύνονται  να εκφράζουν, να ανταλλάσσουν και να αντιπαραθέτουν τις ιδέες τους, να θέτουν   ερωτήσεις, να κάνουν  προβλέψεις, να αναζητούν απαντήσεις και να τις ελέγχουν καθώς  δουλεύουν ομαδοσυνεργατικά  και σε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο  βασιζό-
μενο στον κοινωνικό  εποικοδομητισμό,  στη διερευνητική- ανακαλυπτική μάθηση και εμπειρική- βιωματική  προσέγγιση.


ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Το σενάριο είναι συμβατό με το αναλυτικό πρόγραμμα του  Νηπιαγωγείου και το
(ΔΕΠΠΣ, 2003) το οποίο προτείνει  τις  λεγόμενες  προσεγγίσεις  που  έχοντας  ως   κεντρικό  άξονα το θέμα <οι ΠαΧρυΒαρΣο εξερευνούν την Καστοριά) εξακτινώ- νεται και ταυτόχρονα αλληλεπιδράμε τα προγράμματα σχεδιασμού και ανάπτυξης δραστηριοτήτων του περιβάλλοντος, της γλώσσας και της τεχνολογίας προάγοντας  κατά αυτόν τον τρόπο την  ολόπλευρη σωματική, συναισθηματική, νοητική και    κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Ο H/Y χρησιμοποιείται ως  εργαλείο  ανακάλυ-    
ψης  δημιουργίας και έκφρασης στο πλαίσιο των καθημερινών, συλλογικών τους
δραστηριοτήτων.  


     ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΥΛΙΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ

Η απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή αφορά σε έναν υπολογιστή με σύνδεση στο διαδίκτυο, έναν σαρωτή (scanner) καθώς κι έναν εκτυπωτή, πλήρως εξοπλισμένοι και συντηρημένοι. Από την αρχή της λειτουργίας της γωνιάς του Η/Υ ο εκπαιδευτικός έχει εγκαταστήσει τα κατάλληλα εκπαιδευτικά λογισμικά που προσφέρονται για αξιοποίηση στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται στη τάξη, και τα έχει επιδείξει στα παιδιά.
      Στο σενάριο θα χρησιμοποιηθούν τα εξής λογισμικά:
·       Φυλλομετρητής διαδικτύου – Internet (Mozilla Firefox)
·       Λογισμικό οπτικοποίησης - Google earth
·       Λογισμικό γραφικών και Σχεδίασης Revelation Natural art
·       Λογισμικό εξάσκησης Hot potatoes
·       Λογισμικό Tux Paint


 ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

  Το σενάριο θα διεξαχθεί μέσα στην τάξη, στην οποία  έχει γίνει η  κατάλληλη
  διαρρύθμιση του χώρου (γωνιά  υπολογιστή). Τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες   
  των  δύο  ατόμων.


 ΣΚΟΠΟΣ
 Να γνωρίσουν την Καστοριά ,την λίμνη και ορισμένα χαρακτηριστικά μνημεία
 της (Βυζαντινές εκκλησίες -σπηλιά του δράκου-απολιθωμένο  δάσος- λιμναίος  
 οικισμός-αρχοντικά).   


ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
-Να κατανοούν χρονικές σχέσεις.
-Να αναγνωρίζουν οικείες λέξεις στο περιβάλλον και μέσα σε κείμενα.
-Να ερμηνεύσουν και να εκτιμήσουν το πολιτιστικό περιβάλλον της πόλης τους
-Να κατανοήσουν την αξία της ομαδικής εργασίας και της από κοινού  
  ανακάλυψης
- Να αναπτύξουν ικανότητες συνεργασίας
- Να συμμετέχουν σε συζητήσεις να επιχειρηματολογούν και να αιτιολογούν τις      
   απόψεις τους.
- Να ζωγραφίσουν χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες της νέας τεχνολογία.
- Να καλλιεργήσουν κοινωνικές δεξιότητες
- Να αποκτήσουν θετική στάση ως προς  τη χρήση των  νέων  τεχνολογιών
- Να υιοθετήσουν θετική στάση απέναντι στον πολιτισμό του παρελθόντος  και   
  απέναντι στο περιβάλλον.
 -Να προσεγγίσουν τις ΤΠΕ ως εργαλεία και πηγές  μάθησης.



 ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ

 Το σενάριο θα εφαρμοστεί στη γωνιά του υπολογιστή και έχει διάρκεια εφτά
  διδακτικών ωρών. Η συνολική διάρκεια της κάθε δραστηριότητας μπορεί   
  να μειωθεί ή να αυξηθεί ανάλογα με το ενδιαφέρον  που  θα  επιδείξουν  τα   
   παιδιά κατά τη συμμετοχή τους.


  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ  ΣΕΝΑΡΙΟ


  1η Δραστηριότητα

   Συζητάμε με τα παιδιά για την πόλη μας και γράφω σε ένα χαρτί την λέξη
   Ελλάδα- Καστοριά. Κατόπιν ανοίγουν τα παιδιά το εικονίδιο του Goggle Earth
   πληκτρολογούν τις λέξεις από το χαρτάκι και μετά αρχίζουν την περιήγηση τους
   στην  Καστοριά. Επισκέπτονται την πόλη, την λίμνη  και όπου τους δίνεται
   ευκαιρία ανοίγουν τις κουκκίδες  με τις φωτογραφίες και περιγράφουν αυτά που
   βλέπουν. Στο τέλος καταλήγουν  στο χωριό τους βλέπουν την γειτονιά ,τα σπίτια
   τους  από ψηλά ανταλλάσσουν απόψεις.
     2η   Δραστηριότητα

     Ανοίγουν το εικονίδιο του tux paint και αρχίζουν  να  ζωγραφίζουν την
     γειτονιά τους. Στο τέλος συγκρίνουν περιγράφουν αλλά και γράφουν τα
     ονόματα τους στις  ζωγραφιές τους.


     3η   Δραστηριότητα
 
       Γίνεται μια  συζήτηση στην παρεούλα γύρω από την λίμνη  της  Καστοριάς
       και μετά επισκεπτόμαστε την ιστοσελίδα http://  kpe-kastor.kas.sch.gr/, εκεί  
       αφού πρώτα τους δείχνω  την σελίδα ,η κάθε ομάδα επιλέγει να δει ότι θέλει.
       Έτσι  γνωρίζουμε τα ζώα που ζουν μέσα αλλά και γύρω από την  λίμνη  τα
       φυτά ,τα λουλούδια αλλά και την μόλυνση της λίμνης από τα φυτοφάρμακα
       και τα σκουπίδια και γίνεται συζήτηση. Διαβάζουμε την ιστορία για τον
       σκίουρο και  το δέντρο του (αναφέρεται στα ζωάκια που ζουν πάνω και
       κάτω από ένα δέντρο), ανοίγουν τα βίντεο με τα ζώα που  ζουν στην λίμνη και
       μιμούνται τις κινήσεις τους και τις φωνές τους.


      4η  Δραστηριότητα
     
      Στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή ο νηπιαγωγός έχει  δημιουργήσει
       ένα φύλλο εργασίας που περιέχει πέντε από τα σημαντικότερα μνημεία της
       Καστοριάς. Ζητάω από τα παιδιά να γράψουν το όνομά τους δίπλα στο
       μνημείο που έχουν επισκεφτεί κατά το παρελθόν. Το κάθε παιδί έχει τη
       δυνατότητα να γράψει το όνομά του επιλέγοντας το χρώμα  και το μέγεθος της
       γραμματοσειράς που επιθυμεί. Αφού  γράψουν όλα τα παιδιά το όνομά τους
       εκτυπώνω το φύλλο εργασίας.  Κατόπιν στην ολομέλεια  όπου μαζεύονται όλα
       τα παιδιά της τάξης, προσπαθούν να περιγράψουν ο καθένας το μνημείο που
       επισκέφτηκε και να διηγηθούν ότι μπορούν να θυμηθούν από την επίσκεψη.
       Αν  κάποιο παιδί δεν έχει επισκεφθεί κανένα μνημείο, από  τα συγκεκριμένα
       μπορεί να επιλέξει αυτό που επιθυμεί, να γράψει το όνομά του και να το
       περιγράψει από την εικόνα.

      5η Δραστηριότητα
       Στην παρέα συζητάμε με τα παιδιά για τα μνημεία της Καστοριάς και σε ένα
       χαρτί γράφω τις  λέξεις μνημεία  Καστοριάς. Τα παιδιά ανοίγουν τον Mozilla
       γράφουν στο Google τις λέξεις πατάνε το εικονίδιο εικόνες και αρχίζουν  να
       παρατηρούν ,να  ανταλλάσσουν απόψεις και  εκφράζουν τις εμπειρίες τους.
       Διαλέγουν τέσσερα έως πέντε από μνημεία  που επιθυμούν  και με τη βοήθεια
       μου τα αποθηκεύουν σε έναν φάκελο με το όνομα των παιδιών της ομάδας.
       Αφού τελειώσουν όλα τα παιδιά την αναζήτηση, ο νηπιαγωγός καλεί  την
       ολομέλεια της τάξης γύρω από τη γωνιά του υπολογιστή και ζητά από την
       κάθε ομάδα να ανοίξει τον ηλεκτρονικό της φάκελο με τα μνημεία, και τα
       παιδιά  περιγράφουν  και επιχειρηματολογούν για τους λόγους  επιλογής
       του μνημείου.


      6η Δραστηριότητα

      Τα παιδιά στην ολομέλεια της τάξης συζητούν για τις  εικόνες και
        πληροφορίες που συγκέντρωσαν στις προηγούμενες δραστηριότητες. Οι
        εικόνες των μνημείων που έχουμε εκτυπώσει είναι αναρτημένες στον πίνακα.
        Κάθε παιδί διαλέγει ένα μνημείο και το ζωγραφίζει στον   υπολογιστή
        χρησιμοποιώντας το λογισμικό ζωγραφικής και σχεδίασης Revelation Natural
        art. Όταν ολοκληρωθούν τα  έργα όλων των παιδιών γίνεται παρουσίαση των
        έργων στην  ολομέλεια της τάξης. Στη συνέχεια τα παιδιά που   ζωγράφισαν
        το ίδιο μνημείο συγκροτούν ομάδα και  συζητούν για τα εργαλεία που
        χρησιμοποίησαν κατά τη δημιουργία του έργου τους.  Σε δεύτερη φάση τα
        παιδιά των  ομάδων δείχνουν στους υπόλοιπους συμμαθητές τους τη
        διαδικασία που ακολούθησαν για να τελειώσουν το έργο αλλά και τα
        εργαλεία και χρώματα που χρησιμοποίησαν. Η παρουσίαση των ομάδων
        γίνεται στη γωνιά του υπολογιστή.
        7η  Δραστηριότητα
         Χρησιμοποιούμε το κλειστό λογισμικό Hot potatoes για την κατασκευή
         εικονόλεξου. Ο νηπιαγωγός δημιουργεί το εικονόλεξο στην επιφάνεια
         εργασίας του υπολογιστή. Ζητά από τα παιδιά να τσεκάρουν έναν αριθμό του
         σταυρόλεξου  για να εμφανιστεί η εικόνα του μνημείου που αντιστοιχεί .Στη
         συνέχεια τα παιδιά προσπαθούν να γράψουν το όνομα του μνημείου. Κάνουν
         έλεγχο αν είναι σωστά γραμμένο από τον πίνακα αναφοράς με τα ονόματα
         των μνημείων, που είναι αναρτημένος στη γωνιά του υπολογιστή. Αν
         διαπιστώσουν ότι είναι σωστά γραμμένο πατούν το πλήκτρο «έντερ» και η
         λέξη εμφανίζεται στο σταυρόλεξο. Όσα παιδιά δεν μπορούν να γράψουν τις
         λέξεις μπορούν να βοηθηθούν πατώντας το πλήκτρο “hint” με τη βοήθεια
         του  οποίου γράφεται η σωστή λέξη. Με την ίδια διαδικασία  συνεχίζουν τα
         παιδιά και με τις επόμενες λέξεις. 


        ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ
        Η αξιολόγηση σύμφωνα με το μοντέλο του Kirkpatrick  θα περιλαμβάνει
         συνολικά ή κατά περίπτωση κάποια από τα  παρακάτω:
         Α) Την ανταπόκριση(reaction).
         Β) Τη μάθηση(Learning
         Γ) Τη Συμπεριφορά (Behavior)
         Δ) Αποτελέσματα (Results)


      ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ

       Να εξερευνήσουμε την ιστορία, τα ήθη και έθιμα της Καστοριάς κατά
       την  πάροδο των χρόνων.
       Να γνωρίσουμε λίμνες σε διάφορες χώρες και τις προσπάθειες που κάνουν
       εκεί οι άνθρωποι για την σωτηρία τους.

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ


Μηχανισμοί ελέγχου της παιδικής επιθετικότητας


agrees

Όσο εξαπλωμένη είναι η επιθετικότητα ανάμεσα στα παιδιά άλλο τόσο είναι και οι μηχανισμοί που μπορούν να την περιορίσουν...

Οι ίδιες θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν την επιθετικότητα εντοπίζουν επίσης και τους μηχανισμούς που πιθανόν μπορούν να την ελέγξουν αποτελεσματικά. Τέτοιοι μηχανισμοί μπορεί να είναι οι εξής: η εξέλιξη ιεραρχικών συστημάτων ελέγχου, η χρήση ανταμοιβής και τιμωρίας και η γνωστική εκπαίδευση. (Cole & Cole, 2002).
Σύμφωνα με τις εξελικτικές θεωρίες υπάρχει αλληλεπίδραση ανάμεσα στην επιθετικότητα και στον σχηματισμό ιεραρχιών κυριαρχίας. Ο F.F Stayer και οι συνεργάτες του (1991) επιβεβαίωσαν μια τέτοια σχέση σε παιδιά 3 και 4 ετών σ?ένα νηπιαγωγείο. Εντόπισαν ένα μοντέλο εχθρικών συναλλαγών όπου όταν ένα παιδί ήταν επιθετικό, το άλλο παιδί σχεδόν πάντα έδειχνε υποταγή κλαίγοντας ή υποχωρώντας δημιουργώντας έτσι ένα σχήμα κοινωνικών σχέσεων μέσα στην ομάδα όπου επικρατούσε το πιο επιθετικό παιδί. Καθώς διαμορφώνονται οι ιεραρχίες κυριαρχίας μέσα στο νηπιαγωγείο και τα παιδιά μαθαίνουν την θέση τους στην ιεραρχία αυτή, προκαλούν μόνο εκείνα τα παιδιά που μπορούν να προκαλέσουν εκ του ασφαλούς.
Μία από τις πιο δημοφιλείς πεποιθήσεις για την επιθετικότητα βασίζεται στο συμπέρασμα ότι αν οι επιθετικές παρορμήσεις δεν εκφραστούν με ακίνδυνο τρόπο, συσσωρεύονται εως ότου εκραγούν με βίαιο τρόπο. Οι ψυχολόγοι έχουν ονομάσει αυτή την διαδικασία «κάθαρση» σύμφωνα με τον γενικότερο ορισμό της οποίας, ο έλεγχος της επιθετικότητας είναι να εκφραστεί πριν δημιουργηθούν προβλήματα (Quanty, 1976), Ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστες πειστικές αποδείξεις στην κλινική έρευνα που να υποστηρίζουν τον ρόλο της κάθαρσης ως μέσω ελέγχου της επιθετικότητας.
Άλλη μία ιδιαίτερα διαδεδομένη άποψη για τον έλεγχο της επιθετικότητας είναι η τιμωρία με οποιαδήποτε μορφή κι αν αυτή παρουσιάζεται. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι προσπάθειες να ελεγχθεί η επιθετική συμπεριφορά των παιδιών με σωματικές τιμωρίες ή απειλή χρήσης ωμής βίας (πχ «αν το κάνεις αυτό, θα φάς ξύλο») αυξάνουν αισθητά την επιθετικότητα των παιδιών (Dodge, 1994). Ας πάρουμε ως παράδειγμα ένα μικρό αγόρι το οποίο χτυπάει την αδερφή του για να πάρει ένα παιχνίδι. Η αδερφή του ανταποδίδει το χτύπημα και αρχίζει ο καυγάς. Η μητέρα τους επεμβαίνει φωνάζοντάς τους να σταματήσουν αλλα εκείνα δεν ακούν. Εξοργισμένη ορμάει και χαστουκίζει τον γιό της ενώ σπρώχνει την κόρη της. Τα παιδιά αποσύρονται σπάζοντας προσωρινά τον κύκλο του καυγά. Η μητέρα βλέποντας ότι η συμπεριφορά της (το χαστούκι και το σπρώξιμο) σταμάτησε τον καυγά των παιδιών, το πιθανότερο είναι να την επαναλάβει. Δεδομένου ότι εκείνη αποτελεί το μοντέλο της επιτυχημένης επιθετικότητας, τα παιδιά της επίσης θα μάθουν να συναλλάσονται με αυτό τον τρόπο. Φαίνεται να είναι ιδιαίτερα οξύμωρο το σχήμα που προκύπτει όταν χρησιμοποιούμε βία για να καταστείλουμε την επιθετικότητα.
Είναι ευρύτερα γνωστό ότι πολλές φορές τα παιδιά γίνονται επιθετικά για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των μεγάλων ακόμη κι αν αυτό είναι για να τα μαλώσουν ή να τα τιμωρήσουν. Ένας τρόπος, λοιπόν, που θα μπορούσαν οι γονείς να χρησιμοποιήσουν για να σταματήσουν την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών τους είναι αυτή να αγνοείται εντελώς και να δίνεται προσοχή μόνο όταν συνεργάζονται αρμονικά. Σύμφωνα με τον Allen et al (1970), ένας τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να δίνεται όλη η προσοχή στο θύμα της επίθεσης αγνοώντας παντελώς τον επιτιθέμενο. Ο ενήλικας μπορεί να καθησυχάσει το παιδί που δέχτηκε την επίθεση, να το επαινέσει που δεν ανταπόδωσε την ίδια συμπεριφορά παραχωρόντας του ένα παραπάνω δικαίωμα και να του διδάξει πώς να χειρίζεται στο μέλλον τέτοιες καταστάσεις. Με τον επιτιθέμενο δεν θα ασχοληθεί καθόλου και ούτε θα σχολιάσει την συμπεριφορά του. Σ?αυτή την τεχνική ο επιτιθέμενος δεν ανταμείβεται ούτε τραβώντας την προσοχή του ενήλικα ούτε καταφέρνοντας να υποτάξει το θύμα (καθώς αυτό είχε την συμπαράσταση το ενήλικα). Ακόμη δηλώνεται στα υπόλοιπα παιδιά που ίσως ήταν μάρτυρες της επίθεσης ότι οφείλουμε να είμαστε συμπονετικοί απέναντι στα θύματα των άδικων επιθέσεων και να αντιμετωπίζουμε με αδιαφορία αυτούς που φέρονται επιθετικά.
Ένας άλλος τρόπος είναι η χρήση της λογικής. Αν και ακούγεται μάλλον απίθανο να καταφέρει κάποιος να κάνει λογική συζήτηση μ?έναν τετράχρονο που μόλις άρπαξε το παιχνίδι από τον φίλο του, εντούτοις, φαίνεται ότι τέτοιες συζητήσεις μειώνουν την επιθετικότητα ακόμη και σ?αυτή την ηλικία. Είναι χαρακτηριστικό το πείραμα των Zahavi & Asher (1978), όπου κανόνισαν με την δασκάλα ενός νηπιαγωγείου να πάρει παράμερα τα πιο επιθετικά παιδιά ένα-ένα και να κάνει μαζί τους μία ήρεμη και κατανοητή δεκάλεπτη συζήτηση. Στόχος ήταν να τους διδάξει ότι α) η επιθετικότητα δεν λύνει προβλήματα απλά δημιουργεί κακίες και αντιπάθεια β) η επιθετικότητα πληγώνει ένα άλλο πρόσωπο και το κάνει δυστυχισμένο και γ) τα παιδιά μπορούν να παίζουν μαζί ή το ένα μετά το άλλο με το ίδιο παιχνίδι. Η δασκάλα δίδαξε την κάθε έννοια κάνοντας καθοδηγητικές ερωτήσεις και ενθαρρύνοντας τα παιδιά. Μετά απ?αυτές τις συζητήσεις, η επιθετική συμπεριφορά των παιδιών μειώθηκε δραματικά ενώ αυξήθηκε κατά πολύ η θετική τους συμπεριφορά.
Μαρία Ναλμπάντη
Ψυχολόγος

ΜΙΚΡΑ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙΑ

Το σβησμένο αστεράκι
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα αστεράκι που δεν είχε καθόλου φως. Ήταν σβηστό. Δυστυχία του! Τι σόι αστέρι είναι άμα δε λάμπει; Όλα τα άλλα αστέρια ήταν ολόλαμπρα, άλλα κόκκινα, άλλα μπλε, άλλα μωβ, άλλα...(εδώ μπορεί κανείς να ενθαρρύνει τα παιδιά να πουν τι χρώματα φαντάζονται πως έχουν τα άστρα), το αστεράκι μας όμως δεν είχε ούτε μια σταλιά φως. Καθόταν λυπημένο πολύ και επιπλέον ντρεπόταν. Τότε τα άλλα αστέρια το προσέξαν. «Τι έχεις αστεράκι μου και μαραζώνεις; Τι σε κάνει να κλαις;» «Στέρεψα από φως!» βούρκωσε το αστεράκι και χαμήλωσε τα μάτια. «Γι'αυτό σκας; Να, πάρε από μας που μας περισσεύει!». Και τράβηξε μια ακτίνα κόκκινη το κόκκινο αστέρι και την καρφίτσωσε στο σβησμένο αστεράκι. Και μια γαλάζια το γαλάζιο αστέρι, δύο το πράσινο που ήταν πολύ μεγάλο, άλλες δύο ακτίνες το ροζ, παρόλο που ήτανε μικρό. Κοιτάζεται το αστεράκι μας και τι να δει! Έλαμπε ολόκληρο και όχι με ένα χρώμα, αλλά με πολλά. Γέμιζε με πολύχρωμο φως τον ουρανό και ήταν τόσο μα τόσο φωτεινό και όμορφο! Δεν ήταν όμως μόνο γι'αυτό που έλαμπε τόσο, όσο κανένα άλλο αστέρι. Δεν ήταν μονάχα οι ακτίνες αλλά και η αγάπη των άλλων αστεριών που το έκανε έτσι ολόλαμπρο.
Η μάγισσα Μπο Μποφλό

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μάγισσα που έκανε συλλογή από γραμματάκια. Είχε δε ιδιαίτερη αδυναμία στα ρο. Κι επειδή δεν ήταν τόσο καλή στα μαγικά για να φτιάξει μόνη της γραμματάκια, τα έκλεβε από τα παιδάκια. Πώς; Απλούστατα παραφύλαγε έξω από τις πόρτες των παιδικών δωματίων να ακούσει αν τα παιδιά κοιμούνται ή κάνουν θόρυβο. Αν άκουγε τα παιδάκια να μιλάνε, όρμαγε στο δωμάτιό τους και έσκουζε μπο-μπο-...φι, ας πούμε. Έτσι παγίδευε όλα τα φι που ξεστόμιζαν τα παιδάκια που μιλάγανε και δεν είχαν κλείσει ακόμα τα ματάκια τους... Άλλες φορές η τρομερή μάγισσα Μπο Μποφλό έψαχνε ρο, για να βάλει στο άλμπουμ των γραμμάτων της. Κι όχι όποιο κι όποιο ρο, αλλά ένα παιδικό ζουμερό από τα σπάνια. Φώναζε μπο-μπο-ρο, κι αυτό ήταν, χάναν τα παιδάκια που μιλούσαν και δεν είχαν ακόμα κοιμηθεί τα ρο τους. Άντε τώρα να ζητήσουν νερό. Λέγανε νεό και κανείς δεν καταλάβαινε ότι διψάνε. Θέλανε να μιμηθούν τα αυτοκινητάκια κάνοντας βρρρρρρ, αλλά ακουγόταν σκέτο ββββββ. Τι σόι αυτοκινητάκι είσαι χωρίς βρρρρρρ; Έτσι η μάγισσα Μπο Μποφλό, η κλέφτρα των γραμμάτων είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των παιδιών όχι μόνο την ώρα του βραδινού ύπνου αλλά και του μεσημεριανού. Εσείς είδατε την Μπο Μποφλό να τριγυρνάει πουθενά εδώ γύρω ή κοιμάστε νωρίς το βράδυ και δεν κινδυνεύετε να σας κλέψει κανένα γράμμα; (Δεν ξέρω αν το παραμυθάκι αυτό είναι αντιπαιδαγωγικό, αλλά πιάνει χωρίς να μιλάει για μπαμπούλες και κακούς λύκους. Μόνο για μια αθώα μάγισσα φανατική συλλέκρια σπάνιων γραμμάτων...)

Ο γαλατάς
Μια φορά κι έναν καιρό, την εποχή που ήταν παιδιά οι παππούδες σας και οι γιαγιάδες σας, οι γονείς δεν αγόραζαν το γάλα από το super market, αλλά το έφερνε κάθε πρωί στο σπίτι ο γαλατάς. Φόρτωνε το γάιδαρό του με δυο μεγάλα δοχεία γάλα και τριγύρναγε στις γειτονιές φωνάζοντας όσο πιο δυνατά μπορούσε «οοο γαλατααάς» (εδώ μπορείτε να προτρέψετε τα παιδιά να φωνάξουν κι αυτά τη λέξη). Οι νοικοκυρές κι οι νοικοκύρηδες βγαίνανε τότε στην εξώπορτα του σπιτιού τους με ένα άδειο μπουκάλι που ο γαλατάς το γέμιζε φρέσκο γαλατάκι αγελάδας. Μια μέρα όμως δεν έδεσε καλά τα δοχεία στη ράχη του γαϊδάρου- της γαϊδάρας για την ακρίβεια- και χύθηκε όλο το γάλα στο δρόμο. Τώρα τι γάλα θα πιουν τα παιδιά; Ο γαλατάς στενοχωρήθηκε πολύ και δεν ήξερε τι να κάνει. Ήδη άκουγε μερικά μωρά να κλαίνε επειδή πεινούσαν. Τότε κατέβασε μια ιδέα. Σκέφτηκε, και γιατί δεν αρμέγω τη γαϊδάρα; Το είπε και το έκανε. Γέμισε τα αδειανά δοχεία του με γάλα γαϊδάρας. Εκείνη τη μέρα όλα τα παιδάκια ήπιαν γάλα γαϊδάρας. Γι'αυτό για πολύ καιρό τους ξέφευγε κανένα γκάρισμα ανάμεσα στις λέξεις και οι γονείς απορούσανε, μα ποτέ δεν κατάλαβαν γιατί (εννοείτε ότι προτρέπουμε τα παιδιά σε αυτό το σημείο να μιμηθούν το γάιδαρο).
Ο πόλεμος των οσπρίων
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κατσαρόλα με φακές που σιγοβράζανε. Πιάσαν λοιπόν κουβέντα και λέγανε πως από όλα τα όσπρια αυτές σίγουρα είναι οι καλύτερες και πιο θρεπτικές. Κι όσο τα λέγανε αυτά φουσκώνανε από περηφάνεια και μαλακώνανε στην κατσαρόλα. Λιγάκι παρακεί βρισκόταν ένα βάζο με φασόλια που ακούγαν τη συζήτηση και φρίξανε. Πώς τολμάτε εσείς οι σκουρόχρωμες φακές να λέτε ότι είστε καλύτερες από εμάς τα φασόλια; Κοιτάξτε το χρώμα μας άσπρο-άσπρο και όμορφο που είναι! Εσείς μπορεί να έχετε περισσότερο σίδηρο και να περνιέστε για πιο θρεπτικές, αλλά εμείς έχουμε ποικιλία μεγάλη. Και με ένα σφύριγμα καλέσανε τους συγγενείς τους, τα μαυρομάτικα και τους γίγαντες. Περνούσαν από κει κοντά τα ρεβύθια και κιτρίνισαν ακόμα πιο πολύ από το θυμό τους. Ούτε άσπρο, ούτε μαύρο. Κίτρινο είναι το χρώμα το σωστό. Τι λες και εσύ φάβα, φωνάξαν λιγάκι δυνατά, για να ακούσει η φάβα που ήταν πολυκαιρισμένη σε ένα ξεχασμένο βάζο και βαριάκουγε. Κι άρχισαν τα όσπρια να τσακώνονται για το ποιο είναι το καλύτερο. Φωνές και κακό μεγάλο. Καβγάς με τα όλα του. Πάνω στον καβγά μαύρισε και το μάτι των μαυρομάτικων. Τότε ήρθε τρέχοντας η μαμά, τα μάζεψε, γιατί είχαν βγει από τα βάζα τους και τα οδήγησε στους δικαστές, τα παιδιά, να λύσουν τη διαφορά τους και να ανακαλύψουν το καλύτερο. Οι δικαστές όμως είπαν ότι αν δεν δοκιμάσουν όλα τα όσπρια, δεν μπορούν να βγάλουν απόφαση. Από τότε ορίστηκε κάθε εβδομάδα να τρώνε τα παιδάκια κι από ένα διαφορετικό όσπριο, για να μάθουν ποιο είναι το καλύτερο και να πάψουν έτσι να τσακώνονται τα δύστυχα όσπρια μεταξύ τους. Εσείς τι όσπριο φάγατε αυτή την εβδομάδα;

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

Σύλληψη σκηνοθέτη για "ψάρεμα" ανηλίκων

Χειροπέδες σε γνωστό σκηνοθέτη για αποπλάνηση ανήλικων αγοριών που "ψάρευε" στο διαδίκτυο. Στο σπίτι του υλικό από συνεύρεσή του με τέσσερα ανήλικα αγόρια
 | 
Με την κατηγορία της αποπλάνησης ανηλίκων, άνδρες της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος πέρασαν χειροπέδες σε διάσημο σκηνοθέτη.
Οι αρχές, που εισέβαλαν στο σπίτι του σκηνοθέτη, εντόπισαν βιντεοσκοπημένο υλικό από συνεύρεσή του με τέσσερα ανήλικα αγόρια που είχε γνωρίσει στο διαδίκτυο.
Βρήκαν επίσης μεγάλο αριθμό ηλεκτρονικών αρχείων παιδικής πορνογραφίας και έτσι σχηματίστηκε εναντίον του δικογραφία.
Η μεγάλη έρευνα της Υπηρεσίας Δίωξης του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, όπως σημειώνει η Espresso, ξεκίνησε από μια εισαγγελέα που εποπτεύει ίδρυμα για ορφανά παιδιά στο Λεκανοπέδιο Αττικής.
Όταν αντελήφθη πως κάτι δεν πάει καλά με ορισμένα παιδιά του ιδρύματος, που είχαν περίεργες επαφές και συνομιλίες σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης με άγνωστο άτομο, ειδοποίησε τον προϊστάμενο του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Μανώλη Σφακιανάκη.
Οι αστυνομικοί ανέλαβαν δράση και δημιούργησαν προφίλ-παγίδα στο Facebook, εμφανιζόμενοι σαν ανήλικοι που φιλοξενούνται στο συγκεκριμένο ίδρυμα.
Ο γνωστός σκηνοθέτης, που κατά διαστήματα είχε αναλάβει τη σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων και τηλεοπτικών σήριαλ που είχαν μεγάλη απήχηση στο αθηναϊκό κοινό, τσίμπησε το "δόλωμα" και έστειλε αίτημα φιλίας στον "ανήλικο νεαρό".
Στις συνομιλίες των αστυνομικών με τον γνωστό σκηνοθέτη, που έχουν καταγράψει, ο συλληφθείς υποσχόταν στο 'ανήλικο αγόρι' πολλά δώρα, χρήματα και σίγουρη σταδιοδρομία στο θέατρο και την τηλεόραση με την προϋπόθεση ότι θα δεχόταν τις σεξουαλικές του προτάσεις.
Ο αστυνομικός που χειριζόταν το ψεύτικο προφίλ δέχτηκε την πρόταση του σκηνοθέτη, με αποτέλεσμα να συλληφθεί ο σκηνοθέτης μέσα στο ίδιο του το σπίτι.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

«Δεν θέλω να πάω σχολείο!



Τη φράση αυτή μπορεί να την ακούσετε με πολλούς τρόπους: κλαίγοντας, θυμωμένα, απειλητικά ή εκβιαστικά κ.λπ. Το ερώτημα είναι γιατί δεν θέλει να πάει σχολείο.

Της Ελένης Λαμπρονίκου, εκπαιδευτικού-παιδαγωγού Θεάτρου, καθηγήτριας των ΙΕΚ Ξυνή
Οι πιο συνηθισμένες δικαιολογίες είναι: γιατί είμαι άρρωστος ή γιατί με πειράζει ο συμμαθητής μου ή γιατί δεν μου αρέσει η δασκάλα. Πολλοί γονείς, κατά καιρούς, έχετε ακούσει αυτά τα λόγια από το στόμα των παιδιών σας. Εκτός από τις αληθοφανείς δικαιολογίες, συχνά τα παιδιά εκδηλώνουν και ορισμένα σωματικά συμπτώματα: νευρικότητα, ανησυχία, κλάμα, δυσκολεύονται να κοιμηθούν ή έχουν διαταραγμένο ύπνο, πόνους στην κοιλιά, ναυτία, εμετό, διάρροια, ταχυκαρδία, πονοκέφαλο, δυσκολεύονται να φάνε κ.λπ. Όσο δε πλησιάζει η ώρα του σχολείου, τόσο τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα. Οι γονείς, από την άλλη, θυμώνουν, αγχώνονται, απειλούν, εκλιπαρούν, υπόσχονται δώρα ή αποδέχονται την επιθυμία του παιδιού τους, αφού δεν μπορούν να βρουν λύση.
Τι να κάνετε
Κατ’ αρχήν, αν το παιδί διατείνεται ότι έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, καλό είναι να ελέγξετε αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, αναζητώντας ίσως και τη συμβουλή κάποιου γιατρού. Αν διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας απ’ αυτή την πλευρά, τότε ας κουβεντιάσετε με το παιδί σας τους λόγους που δεν θέλει να πάει στο σχολείο. Σκύψετε με προσοχή και αγάπη στο πρόβλημά του και δείξετε έμπρακτα ότι είστε δίπλα του στη νέα του ζωή.
Στον έξω κόσμο
Πολλά παιδιά τις πρώτες μέρες ή εβδομάδες από την είσοδό τους στο σχολείο παθαίνουν μικρό ή μεγάλο σοκ, καθώς καλούνται να αντιμετωπίσουν μόνα τους την κοινωνία του σχολείου, τον κόσμο τους δηλαδή. Έναν κόσμο που δεν είναι πια μόνο δικός τους, αλλά το «βασίλειό» τους θα πρέπει να τον μοιραστούν και με άλλους αγνώστους, αρχικά. Το παιδί, με άλλα λόγια, αντιδρά με δυσφορία όταν οι γονείς το αφήνουν στο σχολείο και απομακρύνονται. «Κολλάει» πάνω τους. Oι γονείς, συνήθως η μητέρα καταβάλλει προσπάθειες να το «απογαλακτίσει» με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών, που προσπαθούν αφενός να ηρεμήσουν το έντρομο νήπιο και αφετέρου να την διαβεβαιώσουν ότι, μόλις απομακρυνθεί, η κατάσταση θα τεθεί υπό έλεγχο. Οι γονείς συχνά νιώθουν αμηχανία, ντροπή, ακόμα και ενοχές μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, παρερμηνεύοντας αυτές τις εμπειρίες ως ένα πρόβλημα, και μάλιστα ενίοτε άλυτο.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχει αποδειχτεί ότι αυτός ο «μεγάλος σαματάς» είναι παροδικό φαινόμενο. Η κατάσταση εξελίσσεται ευνοϊκά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, και το νήπιο προσαρμόζεται στη νέα πραγματικότητα: αποδέχεται την παρουσία των άλλων, ανιχνεύει τις διαφορές των ρόλων, σημειώνει τα όρια της αυτονομίας του, γεγονός που του επιτρέπει να δέχεται τις συμβουλές του ενήλικα και βιώνει σιγά σιγά το αίσθημα της ταυτότητας μέσα από τη χαρά της επικοινωνίας.
Η αναζήτηση των ορίων του
Ένας άλλος λόγος που αρνείται το παιδί να πάει στο σχολείο μπορεί να είναι η αναζήτηση των ορίων του. Αυτός ο μικρός άνθρωπος είναι ξεκάθαρο ότι ψάχνει και χρειάζεται τα όριά του, που αν οι γονείς δεν τα θέσουν ξεκάθαρα από την αρχή, πολύ φοβάμαι ότι θα ανοίξουν… οι ασκοί του Αιόλου! Οι γονείς με σταθερή και ήρεμη συμπεριφορά εξηγούν στο νήπιο τούς λόγους που πρέπει να πάει στο σχολείο: θα γνωρίσει φίλους, θα μάθει καινούργια πράγματα, νέα παιχνίδια, κι έτσι θα έχει πολλές ιδέες κ.λπ. Βέβαια, όταν ένα νήπιο δεν θέλει να πάει σχολείο, συνήθως διαισθάνεται (ναι, διαισθάνεται, όσο παράξενο κι αν σας ακούγεται) την αδυναμία των γονιών του, και κυρίως της μητέρας, να αφήσουν από την αγκαλιά τους το αγγελούδι τους στη νέα του ζωή.
Καλό είναι σε αυτές τις περιπτώσεις το νήπιο να πηγαίνει στο σχολείο με τον γονιό που είναι πιο αποστασιοποιημένος και ψύχραιμος. Η επαφή των μελών της οικογένειας με το παιδί επηρεάζουν αποφασιστικά την εξέλιξη και την ένταξή του στο σχολικό περιβάλλον και, γενικότερα, στη μετέπειτα ζωή του. Αυτό σημαίνει ότι οι εμπειρίες που αποκομίζει το παιδί από την οικογένειά του είναι καθοριστικές για την επιτυχία ή την αποτυχία στα τυχόν προβλήματα που θα συναντήσει στο σχολείο του. Με λίγα λόγια, η συναισθηματική ευστάθεια και η ισορροπία, η ασφάλεια και η θαλπωρή που θα αισθανθεί αποτελούν πηγές τροφοδοσίας για να υπερκεραστούν δύσκολες καταστάσεις, όπως είναι η ένταξή του στον νέο του χώρο. Συναισθηματική ευστάθεια ένα παιδί αισθάνεται όταν οι επαφές του με τους γονείς είναι ουσιαστικές, αληθινές και γνήσιες.
Σημασία δεν έχει ο χρόνος που θα αφιερώσει ένας γονιός με το παιδί του, αλλά η ποιότητα του χρόνου που θα είναι μαζί. Αν ο χρόνος του πατέρα ή της μητέρας φτάνει μόνο για να διαβάσει ένα παραμύθι ή να κάνει ένα παζλ μαζί του, ας γίνει έτσι, αλλά πρέπει να είναι εκεί με τη φυσική του παρουσία, με το μυαλό του και την αγάπη του. Τότε, και οι δύο θα είναι ευχαριστημένοι, ικανοποιημένοι και έτοιμοι ο ένας να αποχωριστεί τον άλλον για λίγο. Κάθε αλλαγή, ευχάριστη ή δυσάρεστη, δημιουργεί άγχος και αποζητά αντίστοιχη προσαρμογή. Καλούμαστε τότε να αντιμετωπίσουμε τις όποιες αλλαγές και δυσκολίες, με ωριμότητα και αμοιβαία συμπαράσταση.

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

ΟΙ ΛΑΜΠΤΗΡΕΣ LED ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ.


Οι γαλλικές υγειονομικές αρχές προειδοποίησαν σήμερα για τον κίνδυνο που μπορεί να έχουν για την υγεία αρκετοί λαμπτήρες LED, ιδιαίτερα για τα παιδιά και συνέστησε να αποφεύγεται η χρήση τους σε χώρους όπου συχνάζουν καθώς και σε παιδότοπους.
Η Anses (η εθνική Υπηρεσία για την Ασφάλεια των Τροφίμων, του Περιβάλλοντος και της Εργασίας) η οποία μόλις ολοκλήρωσε την πρώτη εκτίμηση της για τις επιπτώσεις των LED στην υγεία, συνέστησε στους κατασκευαστές να επισημαίνουν στην ετικέτα του προϊόντος τα χαρακτηριστικά του φωτισμού.
Ζήτησε ακόμη από τους κατασκευαστές να περιορίσουν την εμπορία των LED καθώς είναι πιο επικίνδυνες από τις παραδοσιακές λάμπες.
Αν και είναι πιο ακριβές από τις άλλες, οι LED χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για τον φωτισμό, λόγω της χαμηλής ενεργειακής τους κατανάλωσης και της μεγάλης διάρκειας ζωής τους, σε σχέση με τους λαμπτήρες πυρακτώσεως και τους λαμπτήρες φθορισμού.
Οι παραδοσιακές λάμπες πυρακτώσεως, είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρες, και έχουν αρχίσει σταδιακά να αποσύρονται από την αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον Σεπτέμβριο του 2009.

10 τροποι για να θέσετε το... «καλό παράδειγμα»


Είστε η πιο σημαντική επιρροή των παιδιών σας.
Μπορείτε να κάνετε πολλά πράγματα για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αναπτύξουν υγιεινές διατροφικές συνήθειες που θα τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή. Η ποικιλία των φαγητών βοηθά τα παιδιά να λάβουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα από την κάθε ομάδα τροφίμων. Είναι επίσης πιο πιθανό να δοκιμάσουν νέα φαγητά και να τους αρέσουν περισσότερα φαγητά.
Όταν τα παιδιά αναπτύσσουν προτιμήσεις για πολλά είδη φαγητών είναι πιο εύκολο να σχεδιάσετε τα οικογενειακά γεύματα. Μαγειρέψτε μαζί τους, φάτε μαζί τους, συζητήστε μαζί τους και κάντε την ώρα του φαγητού οικογενειακή στιγμή!!
1. Δώστε το παράδειγμα:
Καταναλώστε φρούτα, λαχανικά και φυτικές ίνες με τα γεύματα ή τα σνακς σας. Αφήστε τα παιδιά σας να δουν ότι σας αρέσει να μασάτε ωμά λαχανικά.
2. Πηγαίνετε να ψωνίσετε φαγητό μαζί τους: Η αγορά ειδών διατροφής μπορεί να διδάξει το παιδί σας πολλά πράγματα σχετικά με το φαγητό και τη διατροφή. Συζητήστε από πού προέρχονται τα φρούτα, τα λαχανικά, οι φυτικές ίνες, το γάλα και το κρέας. Αφήστε τα παιδιά σας να κάνουν υγιεινές επιλογές.
3. Γίνετε δημιουργικοί στην κουζίνα: Τεμαχίστε το φαγητό σε αστεία και εύκολα σχήματα με τους κόπτες μπισκότων. Ονομάστε ένα φαγητό που το παιδί σας βοήθησε να ετοιμαστεί. Σερβιρίστε την «Σαλάτα της Μαρίας» ή τις «Γεμιστές πατάτες του Κωστάκη» για βραδινό. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να εφεύρει νέα σνακς.
4. Προσφέρετε το ίδιο φαγητό σε όλους:
Σταματήστε να μαγειρεύετε ξεχωριστά πιάτα για να ικανοποιήσετε τα παιδιά σας. Είναι πιο εύκολο να σχεδιάζετε τα οικογενειακά γεύματα όταν όλοι τρώνε τα ίδια φαγητά.
5. Ανταμείψτε με την προσοχή σας, όχι με φαγητό:
Δείξτε την αγάπη σας με αγκαλιές και φιλιά. Ανακουφίστε με αγκαλιές και συζήτηση. Προτιμήστε να μην προσφέρετε γλυκά ως ανταμοιβή. Αυτό κάνει τα παιδιά να πιστεύουν ότι τα γλυκά ή τα επιδόρπια είναι καλύτερα από άλλα φαγητά. Όταν το φαγητό δεν έχει καταναλωθεί, τα παιδιά δεν χρειάζονται κάτι «έξτρα»- όπως γλυκά ή μπισκότα- ως αντικατάστατα.
6. Επικεντρωθείτε ο ένας στον άλλο στο τραπέζι:
Συζητήστε για αστεία και χαρούμενα θέματα κατά τη διάρκεια του φαγητού. Κλείστε την τηλεόραση. Απαντήστε στο κινητό σας τηλέφωνο αργότερα. Προσπαθήστε να μετατρέψετε τα γεύματα μια διαδικασία χωρίς άγχος.
7. Ακούστε το παιδί σας: Όταν το παιδί σας λέει ότι πεινάει, μπορείτε να του προσφέρετε ένα μικρό και υγιεινό σνακ- ακόμα και όταν δεν είναι ο προγραμματισμένος χρόνος του να φάει. Προσφέρετε επιλογές. Ρωτήστε το «Τι προτιμάς για βραδινό: μπρόκολο ή κουνουπίδι» αντί για «Θέλεις μπρόκολο για βραδινό»;
8. Περιορίστε τον χρόνο παρακολούθησης τηλεόρασης:
Μην επιτρέπετε πάνω από 2 ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης την ημέρα, όπως συστήνεται από την Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιάτρων. Σηκωθείτε και κινηθείτε κατά τη διάρκεια των διαφημίσεων. Ξεκινήστε μια φυσική δραστηριότητα.
9. Ενθαρρύνετε τη φυσική δραστηριότητα: Κάντε τη φυσική δραστηριότητα μια χαρούμενη διαδικασία για όλη την οικογένεια. Συμπεριλάβετε τα παιδιά σας στον σχεδιασμό. Περπατήστε, τρέξτε και παίξτε με το παιδί σας- αντί να κάθεστε στο περιθώριο. Δώστε το παράδειγμα με το να είστε φυσικά ενεργοί και να χρησιμοποιείτε εργαλεία ασφάλειας, όπως είναι τα κράνη των ποδηλάτων.
10. Να είστε ένα ισορροπημένο πρότυπο διατροφής: Δοκιμάστε νέα φαγητά οι ίδιοι. Περιγράψτε την γεύση, υφή και μυρωδιά. Προσφέρετε ένα νέο φαγητό κάθε φορά. Σερβίρετε κάποιο φαγητό που αρέσει στο παιδί σας μαζί με το νέο. Προσφέρετε τα νέα φαγητά στην αρχή του γεύματος, όταν το παιδί σας είναι πολύ πεινασμένο. Αποφύγετε να κάνετε διάλεξη ή να αναγκάσετε το παιδί σας να φάει.nutrimed.gr

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΙΖΩΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

ΤΟ ΝΤΡΟΠΑΛΟ ΠΑΙΔΙ



Τα σημάδια:
Αποφεύγει τα άλλα παιδιά
Είναι προσκολλημένο και εξαρτάται απόλυτα από τους γονείς, νιώθει νευρικό και αγχωμένο όταν είναι μακριά από το σπίτι
Αρνείται να συμμετάσχει  σε ομαδικές δραστηριότητες

Γιατί πρέπει να βοηθήσουν οι γονείς να αλλάξει αυτή η κατάσταση:
Το παιδί θα μάθει να αναγνωρίζει τα σημάδια του άγχους του και να αναπτύσσει στρατηγικές που θα το βοηθήσουν να νιώθει πιο άνετα και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις κοινωνικές του συναλλαγές.

Για παράδειγμα:
Ένα κοριτσάκι είναι ντροπαλό από την ηλικία των 2-3 ετών. Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε την ιδιοσυγκρασία του, αλλά υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε να το βοηθήσουμε να νιώθει πιο άνετα όταν βρίσκεται ανάμεσα σε άλλα παιδιά, κι έτσι να μη χάνει τη χαρά και το παιχνίδι μαζί τους;
Τα ντροπαλά παιδιά είναι από τη φύση τους πιο διστακτικά και αγχώδη. Αν και δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη φυσική ιδιοσυγκρασία του παιδιού μας, έρευνες έχουν δείξει ότι περίπου το 90% των παιδιών αυτών μπορεί να βοηθηθεί, όταν διδαχθούν συγκεκριμένες τεχνικές αντιμετώπισης της κατάστασης αυτής. Κάποιες από αυτές τις τεχνικές περιλαμβάνουν:
  • να μπορούν να ηρεμούν,
  • να χρησιμοποιούν την οπτική επαφή,
  • να μιλούν πιο δυνατά και να χρησιμοποιούν τη γλώσσα του σώματος ώστε να δείχνουν περισσότερη αυτοπεποίθηση,
  • και πώς να ξεκινάνε και πώς να τελειώνουν μια συζήτηση.
Και το καλύτερο είναι πως οι γονείς μπορούν να διδάξουν αυτές τις τεχνικές στα παιδιά τους ώστε να είναι λιγότερο συνεσταλμένα και με περισσότερη αυτοπεποίθηση στις κοινωνικές τους συναλλαγές. Και μάλιστα, αυτές τις δεξιότητες που θα τους διδάξετε σε μικρή ηλικία θα χρησιμοποιήσουν αργότερα στην ενήλικη ζωή τους σε δύσκολες περιπτώσεις των κοινωνικών τους συναλλαγών.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ;
Τα παιδιά που είναι ντροπαλά και φοβούνται τις κοινωνικές συναναστροφές, δεν ζουν τη ζωή τους ολόκληρη. Τα ντροπαλά παιδιά δεν αποκτούν τις ίδιες εμπειρίες με τα υπόλοιπα και δεν παίρνουν τα απαραίτητα «κοινωνικά ρίσκα» με αποτέλεσμα να μην έχουν αυτοπεποίθηση στις κοινωνικές περιστάσεις. Το να μην μπορούν να γίνουν μέλη μιας ομάδας και να κάνουν καινούριους φίλους θα τους κυνηγάει μια ζωή. Και τελικά… ο πόνος από την κοινωνική απόρριψη θα εγκατασταθεί μέσα τους μια και καλή…

Καλό είναι να έχετε κατά νου, ότι η διαπαιδαγώγησή σας δεν είναι αυτή που οδήγησε το παιδί σε αυτήν τη συμπεριφορά. Κατά πάσα πιθανότητα το παιδί σας γεννήθηκε με μια πιο ντροπαλή ιδιοσυγκρασία. Ο γενετικός του κώδικας είναι αυτός που το ωθεί να είναι πιο ευαίσθητο και αγχώδες κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Ο φόβος που δείχνει το παιδί σας στις κοινωνικές συναναστροφές είναι αληθινός. Οι κοινωνικές συναναστροφές στις οποίες δεν είναι συνηθισμένο και δεν του αρέσουν διεγείρουν το νευρικό του σύστημα και του προκαλούν εσωτερική αναταραχή, από αύξηση των καρδιακών παλμών, μέχρι ιδρωμένες παλάμες και χλώμιασμα. Δεν είναι ότι το μυαλό του ντροπαλού παιδιού διαφέρει σε δομή από το μυαλό των άλλων παιδιών, απλά συγκεκριμένα μέρη του εγκεφάλου είναι πιο ευαίσθητα. Και αυτές οι ευαισθησίες θα το ακολουθήσουν από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή του. Τα καλά νέα είναι ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά αυτά να νιώσουν πιο άνετα μέσα σε κοινωνικές ομάδες και να μειώσουν τους φόβους τους με τις δεξιότητες που μπορούμε να τους διδάξουμε.

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ
Παρόλο που η ντροπαλοσύνη είναι ένα χαρακτηριστικό που συναντάται συχνά στην παιδική ηλικία, κάποια παιδιά είναι ένα επίπεδο πιο πάνω από τα φυσιολογικά όρια. Όλο και μεγαλύτερο ποσοστό μικρών παιδιών υποφέρουν από κρίσεις άγχους, και παιδιά τα οποία έχουν σοβαρότερο πρόβλημα με την ντροπή από το συνηθισμένο τείνουν να εμφανίζουν κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή τους καθώς και μεγαλύτερες πιθανότητες για κοινωνική φοβία.
Αν το παιδί εμφανίζει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε έναν ειδικό:
  • Το παιδί βιώνει συγκεκριμένους και επίμονους φόβους στις κοινωνικές του συναναστροφές στις οποίες κυριαρχεί η ντροπή και η απόρριψη και συχνά προσπαθεί να αποφύγει τις κοινωνικές επαφές με κάθε κόστος (παριστάνει ότι είναι άρρωστο ή αρνείται πεισματικά να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε ομαδική δραστηριότητα κλπ).  
  • Το παιδί εμφανίζει ψυχοσωματικές αντιδράσεις σε κοινωνικές καταστάσεις που νιώθει ότι το δυσκολεύουν όπως: δυσκολεύεται να αναπνεύσει, δεν μπορεί να μιλήσει, νιώθει ναυτία ή κάνει εμετό, κλαίει ακατάπαυστα με λυγμούς, και σε παιδιά μικρότερης ηλικίας (2-3 ετών) εμφανίζονται κλάματα, τρέμουλο ή άρνηση να κινηθούν από τη θέση τους.
  • Το παιδί προσχολικής ηλικίας δεν  γνωρίζει ότι οι φόβοι του είναι υπερβολικοί, παράλογοι και αφύσικοι, γι’ αυτό θα πρέπει να αποφασίσετε εσείς αν οι ανησυχίες του είναι υπερβολικές ή όχι.

Όταν η ντροπαλοσύνη έχει αντίκτυπο στην κοινωνική ζωή του παιδιού σας και οι φόβοι του γίνονται αιτία να εξουθενώνεται ψυχικά ή/και σωματικά είναι η στιγμή να ζητήσετε βοήθεια. Τα παιδιά με κοινωνική φοβία έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, και να ανεχθούν ευκολότερα την όποιας μορφή κακοποίησης. Η κοινωνική φοβία θεραπεύεται αν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Πως αντιδράμε όταν μας καλούν στον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο του παιδιού μας και μας ανακοινώνουν με εύσχημο τρόπο ότι το παιδί μας εμφανίζει δυσκολίες στην ομιλία του και ίσως θα ήταν καλό να επισκεφτούμε έναν ειδικό;
Για πάρα πολλούς γονείς η διαδικασία μέχρι να αποδεχτούν ότι το παιδί τους χρειάζεται λογοθεραπεία είναι τις περισσότερες φορές δύσκολη και γεμάτη εμπόδια. Αυτό που πρέπει όμως να έχουμε κατά νου είναι ότι τα μικρά παιδιά μπορούν να βοηθηθούν απίστευτα αν βοηθηθούν έγκαιρα. Και το πρώτο βήμα είναι η αποδοχή από τους γονείς του προβλήματος. Αν υποπτευόμαστε ότι το παιδί μας παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα ομιλίας, μπορούμε να έχουμε κατά νου το εξής:
ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ Ή ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
Κάθε παιδί αναπτύσσεται με τους δικούς του ρυθμούς. Αλλά αυτό που είναι καλό να έχουμε κατά νου είναι τα χαρακτηριστικά  του μέσου όρου  ανάπτυξης για κάθε ηλικία. Κάποια γενικά χαρακτηριστικά που μπορούμε να έχουμε κατά νου είναι:
Γύρω στο 1 έτος το μωρό μας θα πρέπει να κλαίει, να φλυαρεί χωρίς να λέει συγκεκριμένες λέξεις και να προσέχει τις φωνές των γύρω του.
Στα 2 το παιδί θα πρέπει να καταλαβαίνει ένα περιορισμένο λεξιλόγιο και να είναι σε θέση να βάζει λέξεις στη σειρά και να προσπαθεί να αρθρώσει προτάσεις.
Στα 3-4 θα πρέπει να διαθέτει ένα μεγαλύτερο λεξιλόγιο, να χρησιμοποιεί μικρές προτάσεις και να προφέρει καθαρά τα περισσότερα γράμματα.
Στα 5 το παιδί θα πρέπει νε είναι σε θέση να κάνει μια απλή συζήτηση,  να γίνεται κατανοητό από τρίτους και όχι μόνο από τους δικούς του ανθρώπους και να μη διαφέρει πολύ η ομιλία του από αυτήν των συνομηλίκων του.
ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ:
Η επικοινωνία βασίζεται σε 3 παράγοντες: ακοή, ομιλία και κατανόηση. Προβλήματα μπορεί να εμφανιστούν, όταν υπάρξει «ανωμαλία» σε κάποια από τις 3 περιοχές. Το 80% των περιπτώσεων που χρειάζονται λογοθεραπεία ,βέβαια,  έχει να κάνει με την άρθρωση. Αν το παιδί μας εμφανίζει δυσκολία στο να αρθρώνει γράμματα ή λέξεις, τραύλισμα, ψεύδισμα, μωρουδίστικη ομιλία ή απλά μουρμουρίζει ακαταλαβίστικες εκφράσεις όταν μιλάει, τότε καλό θα είναι να απευθυνθούμε σε έναν ειδικό λογοθεραπευτή. Το ίδιο θα ήταν καλό να κάνουμε και αν το παιδί μας αργεί υπερβολικά να μιλήσει.
ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΚΑΙ ΖΗΤΑΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ:
Ως γονείς μπορεί να νιώθουμε ντροπή ή να μην θέλουμε να δουμε ότι το παιδί μας αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα στην ομιλία. Για το λόγο αυτό είναι καλό να γνωρίζουμε πώς θα έπρεπε να μιλάει σύμφωνα με την ηλικία του. Μπορούμε να συμβουλευτούμε τον παιδίατρό μας, τη νηπιαγωγό ή τη δασκάλα του παιδικού σταθμού ή ακόμη και άλλους γονείς που έχουν παιδιά στην ηλικία του παιδιού μας, τη γνώμη τους για την ικανότητα ομιλίας του παιδιού μας.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΥΜΕ  ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ:
Αν λοιπόν υποπτευόμαστε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα ομιλίας, μπορούμε να συμβουλευτούμε τον παιδίατρό μας να μας συστήσει σε κάποιον ειδικό αν εμείς δεν γνωρίζουμε που να απευθυνθούμε. Ο λογοθεραπευτής κάνει πρώτα μια αξιολόγηση του που βρίσκεται το παιδί μας. Αξιολόγηση δε σημαίνει ότι θα μπει σε ένα απρόσωπο, κρύο δωμάτιο που θα το βάλουν να απαντάει σε δύσκολες ερωτήσεις και θα το  κάνουν να αισθανθεί άβολα. Τα τεστ αξιολόγησης γίνονται με παιγνιώδη τρόπο, περιλαμβάνουν παιχνίδια και ευχάριστες δραστηριότητες και σε κάποιες περιπτώσεις όταν ο λογοθεραπευτής το επιτρέπει ο γονιός μπορεί να παραβρίσκεται στο δωμάτιο. Τα αποτελέσματα τα μαθαίνουν οι γονείς άμεσα, καθώς και το χρόνο που θα χρειαστεί για τη θεραπεία.
Το σημαντικό είναι να βρεθεί ένας καλός λογοθεραπευτής που να έχει καλή χημεία με το παιδί. Αυτό θα το βοηθήσει να κάνει μεγάλη και γρήγορη πρόοδο. Αλλά και ο γονιός μπορεί να βοηθήσει. Συνήθως ο λογοθεραπευτής δίνει ασκησούλες που γίνονται σε καθημερινή βάση στο σπίτι – ασκήσεις άρθρωσης μέσα από ποιηματάκια και παιχνιδόλεξα. Ανάλογα με την περίπτωση χρειάζεται και ο ανάλογος χρόνος για να βελτιωθεί η ομιλία του παιδιού. Και φυσικά η ανταμοιβή είναι τεράστια: η αυτοπεποίθηση και η χαρά που βλέπουμε   στα μάτια του παιδιού μας κάθε μέρα που μπορεί να εκφράζεται ευκολότερα και με μεγαλύτερη άνεση.
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι να αφήσουμε στην άκρη τους φόβους και τις προκαταλήψεις μας και να δώσουμε την ευκαιρία στο παιδί μας για έγκαιρη και αποτελεσματική βοήθεια.