Το πασχαλινό αυγό του Τάσου

O Τάσος γεννήθηκε με νοητική καισωματική καθυστέρηση. Αν και δώδεκα  χρονών, ήταν ακόμα στη δεύτερη τάξη. Η δασκάλα του, η κυρία Κατίνα, συχνά αγανακτούσε με την ιδιόρρυθμη συμπεριφορά του. Στριφογύριζε στο θρανίο διαρκώς, έβγαζε παράξενες κραυγές και διασπούσε την προσοχή των άλλων παιδιών. Τελικά αποφάσισε να καλέσει τους γονείς του και να τους πει το πρόβλημα που δημιουργούσε ο γιος τους μέσα στην τάξη. Ο Τάσος, όπως αντιλαμβάνεστε, έχει πρόβλημα μάθησης. Δεν είναι ικανός να συμβαδίσει με τους συνομήλικούς του. Ούτε και το βρίσκω σωστό να τον έχουμε στην τάξη που τα αλλά παιδιά είναι κατά πέντε χρόνια μικρότερα απ' αυτόν. Σας συμβουλεύω να τον στείλετε σε ειδικό σχολείο καθυστερημένων παιδιών. Η μητέρα άρχισε να κλαίει, ενώ ο πατέρας προσπάθησε να εξηγήσει: - Κυρία Κατίνα, στην περιοχή μας τέτοιο σχολείο δεν υπάρχει. Ο Τάσος θα γίνει πολύ χειρότερα, αν τον στείλουμε κάπου μακριά. Τον βλέπουμε πόσο πολύ προσπαθεί και του αρέσει το σχολείο. Όταν η κυρία Κατίνα έμεινε μόνη, προσπα0ησε να δικαιολογηθεί. Θα ήθελε να δείξει συμπόνια και κατανόηση στους γονείς και στον Τάσο, όμως τι έφταιγαν τα αλλά παιδιά, που έπρεπε να προχωρήσουν. Αν και η ίδια προσπαθούσε πολύ, ο Τάσος δε διέθετε ικανότητες κι έτσι οι κόποι της θα ήταν μάταιοι. Ξαφνικά ένα αίσθημα ενοχής την κυρίεψε. - Ω Θεέ μου, βοήθησέ με να τον αποδεχτώ όπως είναι και να τον βοηθήσω όσο μπορώ, προσευχήθηκε. Από τη μέρα εκείνη προσπάθησε να παραβλέψει τα στραβά που έκανε και να του δείξει αγάπη. Μια μέρα ο Τάσος σέρνοντας το χωλό του πόδι, πλησίασε την έδρα και μπροστά σ' όλη την τάξη φώναξε: - Σ' αγαπώ, κυρία Κατίνα. Τα παιδιά γέλασαν, μα η κυρία Κατίνα συγκινήθηκε απ' την ανταπόκριση του. Ήρθε η άνοιξη και τα παιδιά ήταν έτοιμα για τις πασχαλινές διακοπές. Η κυρία Κατίνα τούς διηγήθηκε την ιστορία της ένδοξης Ανάστασης του Ιησού Χριστού, δίνοντας έμφαση στον άδειο τάφο και στην καινούρια ζωή. Στο τέλος, τους έδωσε από ένα πλαστικό αβγό και τους εξήγησε: - Το κάθε παιδί να μου επιστρέψει το αβγό, αφού πρώτα βάλει μέσα κάτι που συμβολίζει την καινούρια ζωή. Όλα τα παιδιά ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό, εκτός από τον Τάσο.   Αυτός κοίταγε σκεφτικός τη δασκάλα, χωρίς ούτε να βγάλει τις συνηθισμένες του κραυγές.  Η δασκάλα αναρωτιόταν αν ο Τάσος κατάλαβε την ιστορία της σταύρωσης και της ανάστασης του Ιησού Χριστού. Αν κατάλαβε, τι θα έκανε με το αβγό που του έδωσε; - Θα πρέπει να τηλεφωνήσω στους γονείς του και να τους εξηγήσω, σκέφτηκε. Στο σπίτι την περίμεναν πολλές δουλειές και φροντίδες και της διέφυγε εντελώς να τηλεφωνήσει. Την επομένη μέρα τα παιδιά τοποθέτησαν τα πολύχρωμα πλαστικά αβγά στο ψάθινο καλάθι, που είχε βάλει η δασκάλα στην έδρα. Η κυρία Κατίνα άνοιξε το πρώτο αβγό. Μέσα ήταν ένα λουλούδι. - Μάλιστα, το λουλούδι είναι σημάδι της άνοιξης και της καινούριας ζωής. Ένα κοριτσάκι από το πρώτο θρανίο σήκωσε το χέρι. - Το αβγό αυτό είναι δικό μου, φώναξε με καμάρι. Το επόμενο αβγό είχε μέσα μια πεταλούδα. Η δασκάλα τη σήκωσε ψηλά και είπε: - Όπως μάθαμε, η πεταλούδα γίνεται από μια κάμπια. Σίγουρα είναι ένα δείγμα καινούριας ζωής. Ένα άλλο κοριτσάκι φώναξε: - Το αβγό με την πεταλούδα είναι δικό μου. Η δασκάλα άνοιξε με προσοχή το επόμενο. Ήταν άδειο. - Σίγουρα το αβγό αυτό είναι του Τάσου. Ο φουκαράς δεν κατάλαβε κι εγώ αμέλησα να τηλεφωνήσω στους γονείς του, σκέφτηκε και για να μην ντροπιάσει τον Τάσο, το έβαλε στην άκρη κι άπλωσε το χέρι να πάρει ένα άλλο. Ο Τάσος φώναξε: - Κυρία Κατίνα, δε θα πείτε τίποτα για το δικό μου αβγό; Η δασκάλα ταραγμένη είπε: - Τι να πω για το δικό σου αβγό, που είναι άδειο; Ο Τάσος σηκώθηκε όρθιος. - Ναι, αλλά και του Ιησού ο τάφος είναι αδειανός. Η κυρία Κατίνα κατάπιε για να χαλαρώσει τον κόμπο που δημιουργήθηκε στο λαιμό της. - Ξέρεις γιατί ο τάφος του Ιησού είναι αδειανός; - Μάλιστα, κυρία.  Τον Ιησού τον σκότωσαν και τον έβαλαν στον τάφο, αλλά ο Πατέρας Του ο Ουράνιος Τον ανάστησε. Το κουδούνι χτύπησε και τα παιδιά βγήκαν έξω. Η κυρία Κατίνα άφησε τα καυτά της δάκρυα ελεύθερα να κυλήσουν και να λιώσουν τους πάγους που είχαν απομείνει μέσα της. Ναι, ο Τάσος είχε καταλάβει. Οι κόποι της δεν πήγαν χαμένοι. Τρεις μήνες αργότερα ο Τάσος πέθανε. Όλοι οι συμμαθητές του ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν. 0 καθένας τους ακούμπησε πάνω στο φέρετρο από ένα άδειο πλαστικό αβγό. πηγη http://www.jesuslovesyou.gr Οι παιδικές ιστορίες είναι από τα βιβλία "Ήλιος και Αέρας" και "Αγκάθια και Τριαντάφυλλα" της Θάλειας Γεωργουβέλα, εκδόσεις "ο Λόγος". Για παραγγελίες πατήστε εδώ