ΑΠΟhttp://attikanea.blogspot.gr/2012/10/blog-post_6296.html
Δεν λένε άδικα πως μια φωτογραφία αξίζει, κάμποσες φορές, όσο χίλιες λέξεις.
Ωραίο θέμα ,και εξίσου καλή η ανάλυσή του,είχα να επιλέξω ανάμεσα σε πολλές φωτό απο αναρτήσεις μου,το κοριτσάκι που διαβάζει και πουλάει κουλούρια στην Δαμασκό,η φωτο του κοριτσιού με τα εκφραστικά πράσινα μάτια που έκανε το γυρω του κόσμου κ.α.
Επέλεξα όμως αυτη που βλέπετε για πολλούς λόγους..
Μια εκπληκτική φωτογραφία του 1947,
Μια εικόνα που σου φέρνει δάκρυα:Ένας μαθητής που "τον έχει σηκώσει" η δασκάλα του, διαβάζει φωναχτά και ταυτόχρονα ζεσταίνει τα ξυπόλητα ποδαράκια του στην ξυλόσομπα της αίθουσας.
Αντιπροσωπευτική φωτογραφία του ταξικού εκπαιδευτικού συστήματος της
εποχής.
Τότε όμως... μάθαιναν τουλάχιστον γράμματα.
Είναι η φωτογραφία τέχνη;
Καταγραφή της πραγματικότητας; Ή μήπως ψευδαίσθηση;
Πόση αλήθεια υπάρχει σε μια φωτογραφία; Μπορείς να πάρεις θέση για την κοινωνία και το άτομο μέσα από τη φωτογραφία; Τι σχέση έχει η πολιτική, η οικονομία, τα ήθη και τα έθιμα, οι κοσμοθεωρίες και οι αισθητικές απόψεις με τη φωτογραφία;
Η φωτογραφία είναι αυτό που θέλει και μπορεί να είναι ο φωτογράφος. Έτσι απλά. Το τι θα επιλέξει να βάλει μέσα στο κάδρο του και ο τρόπος που θα αποφασίσει να το παρουσιάσει, χρησιμοποιώντας μια σειρά από τεχνικές, αλλά και μια σειρά από σύμβολα και συμβάσεις, δίνει στη φωτογραφία το νόημα σε σχέση πάντα με τη μορφή, με τις αισθητικές αξίες.
Το ότι η φωτογραφία είναι τέχνη έχει γίνει αποδεκτό εδώ και δεκαετίες. Αποδεικνύεται έτσι κι αλλιώς από τις προηγούμενες ερωτήσεις (οποιαδήποτε κι αν είναι η απάντησή τους!). Γνωρίζουμε όμως κι από τις άλλες τέχνες ότι κάθε πνευματικό δημιούργημα δεν καταξιώνεται αυτοδικαίως. Η φωτογραφία δε διαφέρει σ΄ αυτό από τη μουσική για παράδειγμα ή από τη λογοτεχνία.
Έτσι από τη φωτογραφία που παίζει το ρόλο της διαφήμισης χρησιμοποιώντας στερεότυπα και την σκηνοθετημένη φωτογραφία για λόγους πολιτικής προπαγάνδας ως τη φωτογραφία υψηλής ποίησης και διανόησης υπάρχει χώρος για πολλά είδη, αισθητικές και αντιλήψεις, προβληματισμούς και ψυχαγωγίες. Και φυσικά για την εφαρμοσμένη (εμπορική) φωτογραφία που θέλει απλά να κάνει τη δουλειά της…
Για αυτό μια σοβαρή μελέτη της φωτογραφίας μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ιστορία της τέχνης, αλλά και τις συζητήσεις για το παρόν και το μέλλον της. Γιατί ακόμη και η ιστορία της φωτογραφίας αν ειδωθεί ανεξάρτητα πιο πολλά ερωτήματα μπορεί να δημιουργήσει παρά απαντήσεις.
Είναι αξιοπρόσεκτο πόσα λίγα ξέρουμε οι περισσότεροι για τη φωτογραφία, πόσα λίγα μπορούμε να καταλάβουμε βλέποντας μια φωτογραφία, παρόλο που φαίνεται (και βέβαια δεν είναι) εύκολη η δημιουργία της. Σχεδόν όλοι νομίζουν ότι η φωτογραφία είναι απλά αυτό που βλέπουν… Αυτό που μπορούν να δουν οι ίδιοι, εκείνη τη στιγμή, με μια βιαστική ματιά (όπως ταιριάζει στην εποχή μας) και αγνοώντας ότι η συγκεκριμένη τέχνη έχει τους δικούς της κώδικες, τη δική της γλώσσα και μια ήδη πλούσια ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου