ΠΟΙΗΜΑΤΑ 28ης Οκτωβρίου 2

26. Πίνδος


Πάνω στην Πίνδο στης τιμής
τα μαρμαρένια αλώνια
πολέμησαν οι Έλληνες
με κρύο και με χιόνια.


Πολέμησαν για λευτεριά
του έθνους την περηφάνια
κι η δόξα τη στεφάνωσε
μ’ αμάραντα στεφάνια.


Πάνω στις Πίνδου τα βουνά
προτείνοντας τη λόγχη
είπε ο στρατός μας στον Εχθρό
«δεν θα περάσεις, όχι».



27. Ελληνόπουλο

Είμαι ελληνόπουλο
Το? χω καμάρι.
Νιώθω στα στήθη μου
καρδιά λιοντάρι.

Είμαι ελληνόπουλο
κι ως τα στερνά μου
θα είναι ελεύθερα
ο νους και η καρδιά μου




28. Σαν την πατρίδα μου


Σαν την Πατρίδα μου, καμιά
στον κόσμο δεν είν’ άλλη,
να ’χει γαλάζιον ουρανό,
δαντέλα τ’ ακρογιάλι.


Βουνά, λαγκάδια, ρεματιές
μοσχοβολούν θυμάρι.
Χρυσάφι ο ήλιος δω σκορπά
κι ασήμι το φεγγάρι.



Εδώ φυτρώνει κι η ελιά
Με τ’ αργυρά τα κλώνια.
Η Δόξα εδώ γεννήθηκε
απ’ τα παλιά τα χρόνια.




29. Της πίνδου τα βουνά

Σου στέλνω χαιρετίσματα
 απ’ τα βουνά μανούλα,
στο καραούλι βρίσκομαι,
 στην πιο ψηλή ραχούλα.

Ψηλά βουνά κι απάτητα, 
μανούλα μου, περνούμε:
Νεμέρσκα, Πίνδο, Μόροβα
 και πάντοτε νικούμε.

Μην κλαις, γλυκιά μανούλα μου,
 που πήγα μακριά σου,
γρήγορα θα νικήσουμε 
και θα βρεθώ κοντά σου.

Κι αν δεν γυρίσω, 
μάνα μου, μη λάχει και πονέσεις,
τη νίκη να ‘χεις για χαρά 
και μη μαυροφορέσεις»





30. 28^η του Οκτώβρη


Άλλη μια φορά
όπως άλλοτε  ξανά
ήρθανε εχθροί πολλοί
να μας πάρουνε τη γη.


28^η του Οκτώβρη ήτανε
που στην Ελλάδα μπήκανε
Ιταλοί και Γερμανοί
οι καινούριοι μας εχθροί.



Όμως τι κι αν ήτανε πολλοί
κι ας είχαν τόσο ετοιμαστεί
νικηθήκαν ξαφνικά
και μετάνιωσαν πικρά.

31. 28η Οκτώβρη


Θλιβερά χτυπά η καμπάνα
την Ελλάδα μας καλεί
Τον εχθρό ν' αποτινάξει,
απ' τον χάρτη μην χαθεί.

Μέσα στων μαχών τη δίνη
υπερήφανα ορμάν
παλληκάρια της Ελλάδος
Μιά Ηρωϊκή Γενιά.

Ήρθε πόλεμος και πείνα
Μα η Ελλάδα τ' αψηφά:
Να'ρθετε στεφανωμένοι
Με της δόξας τα κλαδιά.

Βλέμα Θεϊκό προστάζει
Απλώνει η Νίκη τα φτερά
Γενναιότητα, ανδρεία
Λιονταριού παληκαριά

Με αυταπάρνηση και ζήλο
Μες την μάχη παν μπροστά
την πατρίδα να φυλάξουν
γιά τη νέα μας γενιά.

Του ‘40, Ηρώων Έπος,
θα θυμούνται τα παιδιά ;
Θα χουν σεβασμό και δέος,
υπερήφανη καρδιά ;

Εύχομαι να μην ξεχάσουν
Την παλιά αυτή γενιά
Και πιστά να διαφυλάξουν
Των Ελλήνων τα Ιερά.



32. Στης Αλβανίας τα βουνά

Στης Αλβανίας τα βουνά
μερόνυχτα γυρνάω,
για τη γλυκιά Πατρίδα μας
μανούλα πολεμάω.

Έχω μαζί μου το Θεό
μάνα και δεν φοβάμαι,
κι ένα γλυκό ξημέρωμα
κοντά σου πάλι θα ‘μαι.

Θα ‘ρθω μανούλα την αυγή
για να με αγκαλιάσεις,
το μοναχό παιδάκι σου
μάνα δεν θα το χάσεις.





33. Η σημαία

Δυο κυματάκια θάλασσα
Δυο συννεφάκια χιόνι
κι ένα σταυρό μεσούρανα
ψηλά η πατρίδα υψώνει.

Μας ξεδιπλώνει ολόχαρη
περήφανη κι ωραία
τη γαλανή, την ένδοξη
ελληνική σημαία.

Τη βλέπω και καρδιοκτυπώ,
τη τραγουδώ με χάρη
και λεύτερη την εκρατώ
σαν άξιο παλικάρι.


34. Αθάνατοι νεκροί

Της Αλβανίας τα βουνά ,

Οι λαγκαδιές κι οι κάμποι ,

Μεγάλοι στέκουν μάρτυρες

Της Λευτεριάς που λάμπει .

Το μαρτυράνε τα βουνά

Οι πέτρινοι σταυροί σας ,

το χώμα που αγκάλιασε

το ηρωικό κορμί σας .

35. Σημαία

Γεια σου , σημαία γαλανή ,

Σημαία δοξασμένη ! 

Φωτίζεις την Ελλάδα μας 

Και είσαι ευλογημένη .

Σ' έχουμε κλείσει στην ψυχή , 

βαθιά μεσ' στην καρδιά μας , 

κι όπου στηθείς , περήφανα 

κρατάς την λευτεριά μας .

36. Η Σημαία

Ω, ΣΗΜΑΊΑ ! Είσ' Ελλάδα !

Μ' ένα «ταν «ή επί «τας» , 

Των προγόνων μας τη δάδα 

μια ιδέα την κρατάς .

Ω, σημαία τιμημένη ! 

Σαν τραγούδι της αυγής , 

Στους αιώνες δοξασμένη ,

Πάντα εμπρός μας οδηγείς

37.Ειρήνη

Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα
είναι η ειρήνη

Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο
 μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
και οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού 
που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.  

Γ.Ριτσος

38.Tι είναι η πατρίδα μας;

Tι είναι η πατρίδα μας; Μην είν οι κάμποι;
Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;
Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά; 

Μην είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι
και κάθε χώρα της με τα χωριά;
κάθε νησάκι της που αχνά προβάλλει;
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά; 

Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα
αρχαία μνημεία της χρυσή στολή
που η τέχνη εφόρεσε και το καθένα
μια δόξα αθάνατη αντιλαλεί; 

Όλα πατρίδα μας! κι αυτά κι εκείνα,
και κάτι πού 'χουμε μες την καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά! 

Ι.Πολέμης




39. Εθνική γιορτή

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες
παρελάσεις, φουστανέλες.
Όλοι οι Έλληνες γιορτάζουν,
ζήτω η λευτεριά φωνάζουν.

Τα ελληνόπουλα μαζί τους
παίρνουν μέρος στη γιορτή τους
αμαλίες, τσολιαδάκια
λέν? τραγούδια, ποιηματάκια.

40.Ειρήνη

Σε κάθε εθνική γιορτή
είμαι περήφανο πολύ
νιώθω μια χαρά μεγάλη
που δεν σκύβω το κεφάλι.

Και σκέφτομαι πως οι λαοί
που έχουν πόλεμο στη γη
τώρα πρέπει να καθήσουν
και το πρόβλημα να λύσουν.

Η έχθρα τους να ξεχαστεί
και συμφωνία να γραφεί
«Πόλεμος ποτέ μην γίνει
πάντα νά ?χουμε ειρήνη».

41.28 Οκτώβρη

Σήμερα γιορτάζουν όλοι
και τα πρόσωπα γελάνε
στα χωριά σε κάθε πόλη
για τη λευτεριά μιλάνε.

Και μας λένε οι μεγάλοι
για τους ήρωες στρατιώτες,
που πολέμησαν στ? αλήθεια
σαν γενναίοι πατριώτες.

Τα παιδάκια στα ηρώα
καταθέτουνε στεφάνια
και γω νιώθω να φουντώνει
μες τα στήθη περηφάνια.

42.Φαντάρος Φεύγω μανούλα μου γλυκιά έλα να σε φιλήσω την ένδοξη πατρίδα μας θα πω να τιμήσω. Έλα κι εσύ πατέρα μου και την ευχή σου δώσ? μου να φτάσει η δόξα μου γοργά στα πέρατα του κόσμου. Να είστε υπερήφανοι για με, το στρατευμένο που θα φορέσει το χκί το χιλιοτιμημένο. 43.Θέλω Θέλω να ζήσω σ? έναν κόσμο όμορφο και ειρηνικό που όλοι να με αγαπάνε και όλους να τους αγαπώ. Να σταματήσουν οι πολέμοι να ζήσουν όλοι με χαρά κι όπλα στα χέρια τους μην πάρουν οι άνθρωπο άλλη φορά. 44.Σαράντα Η δόξα του σαράντα Ελλάδα κόρη ξακουστή γαλανομάτα κόρη τη δόξα σου αντιλαλούν της Αλβανίας τα όρη. Στο όνομα το αθάνατο που δόξες λάμπουν πάντα, σήμερα ακτινοβολεί η δόξα του σαράντα. 45. Μὲ τὸ τραγούδι... Μὲ τὸ τραγούδι ορμούν,  λογχίζουν, στρώνουνε κορμιὰ βαρβάρων  οι ήρωες εκείνοι. Ένα τραγούδι  είν᾿ η ζωή τους σήμερα κι η νίκη τους ένα τραγούδι  θ᾿ απομείνει. Μὲ τὸ τραγούδι ορμούν,  λογχίζουν, πέφτουνε κορμιὰ μαρτύρων,  οι ήρωες εκείνοι. Ένα τραγούδι  είναι γι᾿ αυτοὺς ο θάνατος κι η μνήμη των ένα  τραγούδι θ᾿ απομείνει. Ι.Πολέμης 46.Μην με βλέπετε μικρό Μην με βλέπετε μικρό και θαρρείτε πως δεν ξέρω τι σημαίνει η Ελλάδα για εμάς όλους εδώ ! Μου ’χουν πει για το σαράντα, πως ένα κρύο πρωινό ζητήσαν να μας πάρουν το άγιο χώμα που πατώ. Ο παππούς τότε που λέτε πήγε πάνω στα βουνά να στηρίξει όπως λέει το «ΟΧΙ» που είπε ο Μεταξάς. Θέλω τώρα να φωνάξω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εσάς που πια δε ζείτε για να ’μαι Έλληνας εγώ. 47.Η Παρέλαση Παρέλαση αρχίζει στρατιώτες προχωρούν αεροπόροι, ναύτες ωραία περπατούν. Να κι ο σημαιοφόρος, ο πρώτος στη σειρά τη γαλανή σημαία περήφανα κρατά. 48.Ελλάδα

Πατρίδα μου ,Ελλάδα μου

πολλά δεινά υπέστης

και τώρα στα χειρότερα

πηγαίνεις για να πέσεις.

Είσαι πατρίδα όμορφη ,

άξια ζηλεμένη ,

που όλα τα παιδάκια σου

σ' έχουν αγαπημένη .

Ποτέ σου δεν υπέκυπτες

σε ξένες εξουσίες ,

μόν' η Δημοκρατία σ ‘ένοιαζε

και οι Ελευθερίες.

49.Γράμμα στὸν ἄνθρωπο τῆς πατρίδας μου

...Μὴν μὲ μαρτυρήσεις!
Καὶ προπαντὸς νὰ μὴν του πεις 
πὼς μ᾿ εγκατέλειψεν η ελπίδα!

Καθὼς κοιτας τὸν Ταΰγετο,
 σημείωσε τὰ φαράγγια
ποὺ πέρασα
. Καὶ τις κορφὲς ποὺ πάτησα. 
Καὶ τὰ άστρα ποὺ είδα. 

Πές τους απὸ μένα,
 πές τους απὸ τὰ δακρυα μου,
ὅτι ἐπιμένω ἀκόμη πὼς ὁ κόσμος
ειναι όμορφος!

Ν.Βρεττάκος



50.Ελευθερία

Δεν ξέρω τίποτα,
δεν έχω τίποτα,
δεν είμαι τίποτα’
αν είμαι εδώ,
μέσα στον κόσμο,
μ΄ ένα μεγάλο
φτερό
καρφωμένο
στο στήθος,
αυτό ΄ναι
που ‘μαθα
μια λέξη,
και τη λέω
και κλαίω:
ελευθερία-
αυτήν γνωρίζω,
αυτήν υπάρχω,
αυτήν ανεμίζω,
αυτήν που
μου ‘μαθαν
οι σκοτωμένοι
σε μουγγά νυχτέρια
κάτω απ΄
τις πέτρες
τόσων λιθοβολισμών΄
-μια λέξη μόνο:
Ελευθερία.
Ελευθερία.
Ελευθερία.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ