ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ

πάτησε την εικόνα να διαβάσεις το παραμύθι

…Κάνε μια βόλτα στο μονοπάτι ενός ουράνιου τόξου,
κάνε μια βόλτα στο μονοπάτι ενός τραγουδιού,
κι όλα τριγύρω σου θα ομορφύνουν.
Υπάρχει μια διέξοδος από την κάθε σκοτεινιά κι ομίχλη,
περνά από το μονοπάτι ενός ουράνιου τόξου...
Τραγούδι των Ναβάχο 

το ουράνιο τόξο

Κάθε φορά που η βροχή χτυπά
στα τζάμια του παραθυριού μου δυνατά

σκέφτομαι πως σε λίγο θα φανεί
το ουράνιο τόξο κι όλη η πλάση θα χαρεί.

Σαν στη ζωή μας κάτι δύσκολο συμβεί
κάποια φουρτούνα δυνατή

 ή κάποια άτυχη στιγμή
το ουράνιο τόξο τότε θα εμφανιστεί

θα γίνει η νέα η αρχή 

να ΄χετε ελπίδα στη ζωή
μετά την καταιγίδα κάτι θα φανεί
το ουράνιο τόξο θε να βγει 

να ΄χετε ελπίδα στη ζωή.

Κάθε φορά παρακαλώ πολύ
να μείνει ακόμα λίγο ακόμα μια στιγμή
για να χαρώ την τόση ομορφιά
αυτά τα χρώματα τα ουράνια, τα γλυκά.

Ουράνιο τόξο - Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου

παραμυθι

 

Ο σπουργίτης και το ουράνιο τόξο

Ήταν κάποτε ένας σπουργίτης που ήθελε να γνωρίσει το ουράνιο τόξο. Ήθελε να δει από κοντά τα χρώματά του.
- Είναι πολύ μακριά το ουράνιο τόξο! του έλεγε η σοφή κουκουβάγια. Κι εσύ τόσο μικρούλης που είσαι, θα κουραστείς και θα μείνεις στα μισά του δρόμου!
Όμως ο σπουργίτης δεν άλλαζε γνώμη.
Κι έτσι ένα πρωί ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι.
Πέρασε μέσα από το μεγάλο δάσος. Είδε τα λιοντάρια, τις τίγρεις, τους ελέφαντες και τις μαϊμούδες…
- Πάω καλά για το ουράνιο τόξο; ρώτησε έναν χιμπατζή.
- Καλά πας! του απάντησε εκείνος.
Μετά από το μεγάλο δάσος, ο σπουργίτης βρέθηκε στη μεγάλη θάλασσα. Είδε τα κύματα, είδε τα ψάρια, είδε τα καράβια, είδε τους γλάρους.
Για το μέρος που βρίσκεται το ουράνιο τόξο, από δω πάνε; ρώτησε ένα δελφίνι.
- Ναι! του απάντησε εκείνο.
Μετά από τη μεγάλη έρημο, ο σπουργίτης βρέθηκε στα μεγάλα βουνά.
Είδε τα χιόνια, είδε τους αητούς, είδε τις αρκούδες, είδε τις δροσερές πηγές και τα πανύψηλα έλατα.
- Προς τα που πέφτει το ουράνιο τόξο; ρώτησε ένα σκίουρο.
- Εκεί! του έδειξε εκείνος.
Και ο σπουργίτης αν και είχε πια κουραστεί, πήρε κουράγιο και συνέχισε.
Το καταλάβαινε πως πλησίαζε.
Και να! Μόλις πέρασε το τελευταίο βουνό, βρέθηκε στην πεδιάδα που κατοικούσε το ουράνιο τόξο.
Ήταν μια πλατιά πεδιάδα, γεμάτη από λουλούδια.
Τα λουλούδια είχαν πάνω τους τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Υπήρχαν και πουλιά που τα φτερά τους τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Υπήρχε και το ίδιο το ουράνιο τόξο.
Όμορφο που ήταν!
Ο σπουργίτης πήγε και κούρνιασε στην πιο χαμηλή μεριά του.
Μπορούσε πια να ξεκουραστεί.
Σήκωσε τα μάτια του προς τα επάνω. Ότι έβλεπε ήταν λουσμένο σε μαγευτικούς χρωματισμούς.
- Αχ τι ομορφιά! είπε ο σπουργίτης. Άξιζε η κούραση! κι έπειτα έκλεισε τα μάτια του και κοιμήθηκε.
Τα όνειρά του είχαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τόσο όμορφα όνειρα ήταν.

Μάνος Κοντολέων

ΑΠΟ 9 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ http://blogs.sch.gr/9dimlarislar/archives/751

Στα παραμύθια που διαβάζουμε στην τάξη, μετά την βροχή, βγαίνει στον ουρανό ένα μεγάλο ουράνιο τόξο. Πόσες φορές δεν έχουμε ονειρευτεί να το πιάσουμε, ν’ ανεβούμε πάνω του και να μας ταξιδέψει στην χώρα του παραμυθιού. Τι θα λέγατε να δούμε πώς θα το κλείσουμε σ’ένα μπουκάλι; Την ώρα που θα το φτιάχνετε, μιλήστε στο παιδί σας για την ομορφιά των χρωμάτων.

Το γαλάζιο της θάλασσας, το κόκκινο της φωτιάς και το κίτρινο των άστρων. Δεν υπάρχει τίποτα πιο μαγικό από το όνειρο. Και ξέρετε κάτι, όταν θα κλείσετε το ουράνιο τόξο σε βαζάκια, στολίστε το παράθυρό σας. Να μπει ο ήλιος και να το φωτίσει.

Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι αλάτι και κιμωλίες, χρωματιστές.

Πάρτε το επιλεγμένο χρώμα κιμωλίας  και τρίψτε την κιμωλία πέρα δώθε στο αλάτι μέχρι να έχετε το επιθυμητό χρωματικό κορεσμό.

Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό!!

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ

    


Πως κάνουμε ενα ουράνιο τόξο


Γεμίζουμε ένα ποτηρι με νερο
φροντιζουμε οι ακτίνες του ήλιου να περνανε μεσα απο το ποτηρι
βαζουμε ένα λευκό χαρτι και έτοιμο το ουράνιο τόξο

Σχεδιάσαμε το ουράνιο τόξο