ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Καλή χρονιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


΄Οταν ο Προμηθέας έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς του Ολύμπου και την έδωσε στους ανθρώπους, ο Δίας θύμωσε πάρα πολύ και αφού τιμώρησε τον Προμηθέα με το γνωστό τρόπο, αποφάσισε να τιμωρήσει και τους ίδιους τους ανθρώπους στέλνοντάς τους κάποιες συμφορές. Διατάζει λοιπόν τον ΄Ηφαιστο να κάνει μια γυναίκα από χώμα και νερό και της δίνει ζωή, αλλά και οι άλλοι θεοί του Ολύμπου της έδωσαν διάφορα δώρα : η Αθηνά σοφία, η Αφροδίτη ομορφιά, ο Ερμής πονηριά κτλ. Την ονόμασαν Πανδώρα κι ο Δίας την έστειλε στη γη, δίνοντάς της ένα πιθάρι,που εκεί μέσα είχε κλείσει όλες τις συμφορές.
Η Πανδώρα, αφού κατέβηκε στη γη, γεμάτη περιέργεια άνοιξε το πιθάρι. Χύθηκαν τότε έξω όλες οι συμφορές: το μίσος, η απάτη, ο πόλεμος, η πείνα, οι αρρώστιες. Στον πάτο όμως του πιθαριού ο Δίας είχε βάλει την Ελπίδα, που φώλιασε στις καρδιές των ανθρώπων, για να τους δίνει θάρρος και παρηγοριά να συνεχίζουν τη ζωή τους.
Αυτή λοιπόν η Ελπίδα ας φωλιάζει μέσα στις καρδιές όλων μας, για να μας δίνει δύναμη να ξεπερνάμε κάθε δυσκολία, αλλά και θάρρος, για να συνεχίσουμε τη ζωή μας και τη νέα χρονιά μιας που και το 2013 θα είναι άλλη μια δύσκολη χρονιά για όλους τους ΄Ελληνες!!
Εύχομαι σε όλους μας να έχουμε μια καλύτερη χρονιά και η Ελπίδα να μην πάψει να φωλιάζει στις καρδιές των ανθρώπων όπου κι αν αυτοί βρίσκονται !!!!
Καλή και δημιουργική χρονιά!!

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Ραγκουτσάρια Καστοριά 6,7,8 Ιανουαρίου



 
Ραγκουτσάρια
Ραγκουτσάρια
{mospagebreak title=Στην Αρχαιότητα και το Βυζάντιο}

Τα Ραγκουτσάρια έχουν την καταγωγή τους από τα αρχαία Χειμερινά Διονύσια, όπου, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, υπήρχε ο θίασος των μεταμφιεσμένων που γύριζε από σπίτι σε σπίτι, μπαίνοντας και περιπαίζοντας τους νοικοκυραίους ζητώντας κεραστικά και φιλοδωρήματα. Κρυμμένοι πίσω από προβιές και αυτοσχέδιες μάσκες, συνέτειναν στην απομάκρυνση των κακών πνευμάτων που ταλαιπωρούσαν στο μεσοχείμωνο τον κόσμο των καιρών εκείνων.

 Στην μακραίωνη διάρκεια της Ρωμαϊκής κυριαρχίας, οι μεταμφιέσεις συνεχίστηκαν και προστέθηκαν νέες γιορτές παραδόθηκε από την προφορική και γραπτή παράδοση. Οι Rogatores (ζητιάνοι), που επισκέπτονταν τα σπίτια της περιοχής έπαιρναν κεραστικά και φιλοδωρήματα, αποτρέποντας έτσι τα κακά πνεύματα που δυσκόλευαν τη ζωή των ανθρώπων. Rogatio στα Λατινικά σημαίνει ζητώ. Πιθανότητατα λοιπόν οι "ραγκουτσάρηδες" να είναι οι rogatores του χθεσινού κόσμου.

Κατά τους βυζαντινούς χρόνους, οι λατρευτικές γιορτές της Αρχαίας Ελλάδας ήλθαν σε αντίθεση με την επίσημη Χριστιανική Θρησκεία και πολλά στοιχεία λησμονήθηκαν εντελώς. Όμως, αρακετά από αυτά κατόρθωσαν και αντέξανε τα εμπόδα, φτάνοντας ως τις μέρες μας.  

{mospagebreak title=Από Το 1912 Έως Το 1940}

Μαζί με τα προσφιλή θέματα που εξακολουθούσαν να αναβιώνουν στη διάρκεια του δωδεκαημέρου επί Τουρκοκρατίας και κατάφεραν να περάσουν το κατώφλι του 20ου αιώνα ήταν και οι "τσαρανιασμένοι ραγκουτσάρηδες" (οι βαμμένοι με μαύρο χρώμα στο πρόσωπο και το σώμα).

Οι κάτοικοι που έβγαιναν στους δρόμους, φορούσαν ό,τι έβρισκαν στα σεντούκια τους, επειδή το "φτιάξιμο" ήταν τις περισσότερες φορέ έμπνευση της στιγμής. Οι επισκέψεις σε σπίτια όπου γιορτάζανε οι Γιάννηδες και στην πλατεία Ντουλτσό ήταν απαραίτητες. Τα πειράγματα, τα κεραστικά, τα φιλοδωρήματα, εξακολουθούσαν να είναι βασικά γνωρίσματα των μεταμφιεσμένων.
Αναπαράσταση παραδοσιακού καστοριανού γάμου
Ομάδα Ραγκουτσάρηδων στην πλατεία Ντουλτσό, όπου γίνονται οι τελευταίες εκδηλώσεις του τριημέρου των Ραγκουτσαρίων
Ένα σηματνικό στοιχείο της περιόδου αυτής, που διατηρήθηκε μέχρι τη δεκαετία 1920-1930, ήταν η παρουσία του Βάκχου, που έσερνε ένα γάιδαρο στολισμένο με κληματόφυλλα, που είχε στηριγμένο στο σαμάρι του το ξόανο του Θεού Διονύσου, μέσα στο οποίο υπήρχε ένα μικρό βαρελάκι με κρασί.
Με την επιστροφή των Καστοριανών που έμεναν για καιρό στα ξένα, έκαναν την εμφάνισή τους δειλά-δειλά και οι πρώτες αλλαγές στον τρόπο μεταμφίεσης.
Αναμνηστική φωτογραφία παρμένη στην πλατεία Ντουλτσό μετά το καθιερωμένο γλέντι
Κατά τη δεκαετία του 20 οι μεταμφιέσεις ήταν ακόμα ανεπιτήδευτες
{mospagebreak title=Από Το 1950 Έως Το 1970}
Μετά τη χαμένη δεκαετία του 1940-1950, ο κόσμος ξανάρχισε να ζει, να γλεντά, να μεταμφιέζεται.
Τα μεγάλα καφενεία "ΑΙΓΛΗ" και "ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ" διοργάνωναν ολονύχτια γλέντια. Πολλές παρέες άρχιαν να υιοθετούν νέα πρότυπα μεταμφίεσης, φερμένα από αλλού, ενώ άλλες συνέχισαν να επιμένουν στις πατροπαράδοτες συνήθειες.
Η πρώτη παρέλαση στα μέσα της δεκαετίας του 50 και η βράβευση των μεταμφιεσμένων από τον Δήμο Καστοριάς, σηματοδότησε την μετέπειτα εξέλιξή τους. Σήμερα, η παρέλαση των αρμάτων, των μπουλουκιών των σχολικών ομάδων, πραγματοποιείται στις 8 Ιανουαρίου και ξεκινά από το Δημαρχείο φτάνοντας μέχρι την πλατεία Ομονοίας - μέσω της οδού Μητροπόλεως, όπου παλαιότερα βρίσκονταν τα εβραϊκά μικρομάγαζα (ΤΣΑΡΣΙ) - και καταλήγοντας στην παραδοσιακή πλατεία Ντουλτσό.
Οι Ραγκουτσάρηδες σε ξέφρενο γλέντι στην πλατεία Ντουλτσό
Το παραδοσιακό γλέντι έχει πια μεταφερθεί στις ταβέρνες και τα καφενεία
Το τριήμερο 6, 7 & 8 Ιανουαρίου τα νυχτερινά κέντρα είναι γεμάτα από κόσμο. Τα Ραγκουτσάρια της Καστοριάς περνούν τον 20ο αιώνα μεταφέροντας το Διονυσιακό κέφι στον παρόντα χρόνο, μ' όλους τους συμμετέχοντες σ' αυτά να τηρούν τις συνήθειες χορεύοντας στα ακούσματα και τ' αχνάρια της παράδοσης.
Η καθιερωμένη παρέλαση αρχές της δεκαετίας του 60
Η πρώτη παρέλαση το 1955
{mospagebreak title=Από Το 1970 Έως Σήμερα}
Μέσ' την καρδιά του χειμώνα και κατά τη διάρκεια των τελευταίων ωρών του δωδεκαημέρου, η πόλη της Καστοριάς παραδίνεται σ' ένα μοναδικό τριήμερο γλέντι χαράς και ξεφαντώματος, που γεννιέται αυθόρμητα μέσα στις αμέτρητες παρέες των μικρών και μεγάλων που παίρνουν μέρος.
Στις 6, 7 & 8 Ιανουαρίου, οι δρόμοι και τα σοκάκια της πόλης σφύζουν από τις συντροφιές των ραγκουτσάρηδων, που χαίρονται, γλεντούν και χορεύουν στο ρυθμό της ξεγνοιασιάς, σκορπώντας ολόγυρα χαρά και κέφι.
Παρέλαση 1989
Παρέλαση των σχολείων της πόλης
Όλοι οι κάτοικοι της πόλης παραδίνονται σ' ένα ξεχωριστό Διονυσιακό ξεφάντωμα, με τη συνοδεία των λαϊκών οργάνων που παιανίζουν όλα τα παραδοσιακά μουσικά ακούσματα της περιοχής. Πρόκειται για πανάρχαιες συνήθειες, η προέλευση των οποίων χάνεται μέσα στον χρόνο.
Παρά τις δυσκολίες που συνάντησαν σε μια μακροχρόνια διαδρομή, πολλά από τα στοιχεία αυτών των λατρευτικών εκδηλώσεων, που είναι γνωστές από τα Ελληνορωμαϊκά χρόνια, κατάφεραν να διατηρηθούν και να φτάσουν μέσω του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας έως τις μέρες μας.
Παρέλαση ομάδων στην πλατεία Ομονοίας
Ο Προοδευτικός Σύλλογος στην παρέλαση με την παραδοσιακή καστοριανή φορεσιά

Παραδόσεις χιλιάδων ετών στα Χριστούγεννα


H παγωμένη εποχή του χρόνου, η περιορισμένη ηλιοφάνεια, η περίοδος συγκομιδής και οι λαϊκές παραδόσεις οδήγησαν στις χριστουγεννιάτικες συνήθειες που έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας, υποστηρίζουν οι ειδικοί 
H παγωμένη εποχή του χρόνου, η περιορισμένη ηλιοφάνεια, η περίοδος συγκομιδής και οι λαϊκές παραδόσεις οδήγησαν στις χριστουγεννιάτικες συνήθειες που έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας, υποστηρίζουν οι ειδικοί
Από πού ήρθαν τα Χριστούγεννα; Επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν την προέλευση της δημοφιλέστερης γιορτής του χρόνου
Όταν στολίζουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο, όταν μαζευόμαστε γύρω του και κρύβουμε τα δώρα κοντά στον κορμό του, στην πραγματικότητα ξαναζωντανεύουμε λαϊκές παραδόσεις ηλικίας χιλιάδων ετών – πολύ προτού η εορταστική περίοδος ενταχθεί στον χριστιανισμό.
Αν και επικρατεί η άποψη ότι οι χριστουγεννιάτικες παραδόσεις έχουν έντονο παγανιστικό υπόβαθρο, εν τούτοις έχουν υποστεί πολλές μεταβολές με το πέρασμα των χρόνων. «Είναι λάθος να πει κάποιος ότι τα σύγχρονα Χριστούγεννα προέρχονται απ' ευθείας από προχριστιανικές παραδόσεις» επισημαίνει ο δρ Ρόναλντ Χάτον, ιστορικός από το Πανεπιστήμιο του Μπριστόλ. «Είναι όμως εξίσου λάθος να πιστεύει κανείς ότι τα Χριστούγεννα αποτελούν σύγχρονο φαινόμενο»..
Λαϊκές παραδόσεις και χειμερινοί εορτασμοί
Σύμφωνα με τον ερευνητή Φίλιπ Σο από το Πανεπιστήμιο του Λέστερ, με ειδικότητα στις αρχαίες γερμανικές γλώσσες και στην αγγλοσαξονική γλώσσα, η λέξη «παγανισμός» σχετίζεται με τη λατινική λέξη «αγρός».
«Κατά το παρελθόν, όσοι κατοικούσαν σε αγροτικές περιοχές λάμβαναν συχνά τον χαρακτηρισμό “παγανιστές”». Οι πρώτοι χριστιανοί, λέει ο ειδικός, είχαν προσπαθήσει να προσελκύσουν τα άτομα αυτά ώστε να τους διδάξουν τον χριστιανισμό, ωστόσο εκείνοι εμφανίζονταν ιδιαίτερα πιστοί στις δικές τους παραδόσεις.
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο Άι Βασίλης
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, κατά τον δρα Χάτον, αποτελεί γερμανική επινόηση του 17ου αιώνα και προέρχεται από αγροτικές περιοχές όπου συνηθιζόταν η μεταφορά πρασίνου στο εσωτερικό του σπιτιού κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
1Father-Christmas
Από την πλευρά του, ο σύγχρονος Άι Βασίλης των Ευρωπαίων φαίνεται να αποτελεί «απόγονο» του Πατέρα των Χριστουγέννων που δεν κουβαλούσε σάκο γεμάτο δώρα και κατάγεται από την Βρετανία.
«Τόσο ο Πατέρας των Χριστουγέννων όσο και η σύγχρονη ευρωπαϊκή εκδοχή του, έχουν τις ρίζες τους σε παλιές παγανιστικές παραδόσεις κατά τις οποίες πνεύματα πετούσαν στον ουρανό στα μέσα του χειμώνα» λέει ο δρ Χάτον.
Λάμψη στον βαρύ χειμώνα
Γιατί όμως υπήρχε τέτοια κινητικότητα στα μέσα του χειμώνα; Σύμφωνα με ιστορικούς, η συγκεκριμένη περίοδος για τους αγρότες αποτελούσε γιορτή καθώς η συγκομιδή είχε φτάσει στο τέλος.
«Είναι η περίοδος όπου ο κόσμος αφιέρωνε και αφιερώνει χρόνο στη θρησκεία και σε συλλογικές δραστηριότητες» αναφέρει ο Σο. «Είναι η περίοδος όπου όλοι έχουν ανάγκη από χαρά και ψυχική ανάταση».
1lights
Ο δρ Χάτον πάλι πιστεύει ότι η περιορισμένη ηλιοφάνεια κατά τη διάρκεια του χειμώνα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάγκη για εορταστική διάθεση και για γιορτινό διάκοσμο εσωτερικού χώρου.
«Για κάποιους που ζουν σε περιοχές όπου το σκοτάδι, το κρύο και η πείνα είναι ιδιαίτερα αισθητά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τότε η έντονα γιορτινή διάθεση μπορεί να καταπολεμήσει αποτελεσματικά την πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης ή ακόμη και τρέλας» υπογραμμίζει ο ίδιος.
Σύγχρονη προσθήκη τα δώρα
Η ανταλλαγή δώρων φαίνεται να αποτελεί σύγχρονη προσθήκη στους ιστορικούς εορτασμούς των Χριστουγέννων. Παλαιότερα ο κόσμος έτεινε να ανταλλάσσει δώρα με τα αγαπημένα του πρόσωπα κατά το τέλος του έτους.
«Τα δώρα που ανταλλάσσονταν κατά το τέλος του έτους αντιπροσώπευαν μια ευλογία για το ξεκίνημα του νέου έτους» εξηγεί ο δρ. Χάτον.
11b0a1dc81d5d4467b68d733e03da8aee
Στη Βρετανία η συγκεκριμένη συνήθεια μετατέθηκε από τα τέλη του έτους στην παραμονή των Χριστουγέννων κατά τη βικτωριανή περίοδο, γύρω στα μέσα του 19ουαιώνα, όταν η βασιλική οικογένεια άρχισε να ανταλλάσσει δώρα τη συγκεκριμένη μέρα.
Παρά το γεγονός ότι και στην υπόλοιπη Ευρώπη η ανταλλαγή των δώρων μετατέθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων, στην Ελλάδα εξακολουθεί να γίνεται την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ-ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ



Ο Ιανουάριος, ή Γενάρης, ή Καλαντάρης, ή Καλαντάρς (Ποντιακά), είναι ο πρώτος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο και έχει 31 ημέρες. Η πρώτη μέρα του μήνα, που είναι και πρώτη ημέρα του χρόνου, είναι γνωστή ως Πρωτοχρονιά.

Ο Ιανουάριος πήρε το όνομά του από τον Ιανό, θεό κάθε αρχής στη ρωμαϊκή μυθολογία. Όπως αναφέρει σχετικά και ο Ηλίας Αναγνωστάκης:
    `…ο Ιανός ήταν θεός δίμορφος, που παριστάνεται πότε με κλειδιά ή με τριακόσιες ψήφους στο δεξί του χέρι και εξήντα πέντε στο αριστερό, όσες οι μέρες του ενιαυτού. Εκκαλείτο δε και «Αιωνάριος» αντί Ιανουάριος, επειδή τον θεωρούσαν του αιώνος πατέρα. Είχαν μάλιστα οριστεί δώδεκα πρυτάνεις να τον υμνούν και υπήρχε δωδεκάβωμον στο ναό του, όσοι και οι μήνες του έτους.    
— Ηλίας Αναγνωστάκης

Ο Ιανουάριος, ωστόσο, δεν ήταν ανέκαθεν ο πρώτος μήνας του έτους για τους Ρωμαίους. Στα πρώτα χρόνια της ιστορίας τους, πρώτις μήνας ήταν ο Μάρτιος, από το όνομα του πολεμικού θεού τους Mars-Martis (δηλαδή του Άρη των Ελλήνων). Πρωτοχρονιά ήταν τότε η πρώτη Μαρτίου, η οποία εξακολούθησε να γιορτάζεται και στα κατοπινά χρόνια. Και επειδή θυμούνταν πως αυτή ήταν η αρχική τους πρωτοχρονιά, την έλεγαν πάτριον. Ο Ιανουάριος έγινε πρώτος μήνας αργότερα, όταν ο μυθικός βασιλιάς των Ρωμαίων Νούμας Πομπίλιος οργάνωσε το ημερολόγιο με βάση τον ήλιο.
Στον Ιανουάριο ο λαός μας έχει δώσει διάφορες ονομασίες, όπως το Γενάρης επειδή τότε γεννούν τα γιδοπρόβατα, και Μεσοχείμωνας επειδή είναι ο μεσαίος από τους μήνες του χειμώνα, όπως δηλώνει και η παροιμία «ως τα’ Αϊ-Γιαννιού, τρυγόνα, είναι η φούρια του χειμώνα». Είναι επίσης και ο μήνας με το λαμπρότερο φεγγάρι: «Του Γενάρη το φεγγάρι παρά ώρα μέρα μοιάζει». Ονομάζεται και Γατόμηνας επειδή στη διάρκειά του ζευγαρώνουν οι γάτες, και Μεγάλος μήνας ή Τρανός μήνας ή Μεγαλομηνάς γιατί είναι ο πρώτος μήνας του έτους και σε αντιδιαστολή με τον Φεβρουάριο, που είναι «κουτσός» (Κουτσοφλέβαρος). Οι αλκυονίδες ημέρες τού έχουν δώσει και την ονομασία «γελαστός», αλλά είναι επίσης γνωστός και ως «κλαδευτής»: «Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μη γυρεύεις». Άλλες ονομασίες: Γενολοήτης (επειδή αυτόν τον μήνα γεννοβολούν τα κοπάδια), Κρυαρίτης γιατί είναι ο πιο «κρυουλιάρης».
Ο Ιανουάριος είναι επίσης γνωστός και ως καλαντάρης από τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και τα δώρα των Καλενδών του Ιανουαρίου. Τα δώρα αυτά είναι το σημερινό «δώρο των Χριστουγέννων», ο 13ος μισθός, ο οποίος στη Βυζαντινή εποχή ήταν πράγματι δώρο κι όχι μισθός

ι ρίζες άλλωστε πολλών από τα έθιμα του Δωδεκαήμερου ανάγονται στους χρόνους που γιορτάζονταν η «Χειμερινή τροπή» του Ήλιου που σημάδευε την αρχή της εποχής του χειμώνα. Οι γιορτές αυτές έπαιρναν πανηγυρικό χαρακτήρα και είχαν κατακτήσει ολόκληρο τον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Άρχιζαν με τα Βρουμάλια από τις 24 Νοεμβρίου έως τις 17 Δεκεμβρίου και ακολουθούσαν τα Σατουρνάλια 9στην Ελλάδα τα Κρόνια) από τις 18 έως τις 24 Δεκεμβρίου και ήταν η αρχαιότερη γιορτή των Ρωμαίων την οποία απέδιδαν στον Ρωμύλο ή στους Πελασγούς. Ξεχώρισε όμως από τις άλλες αγροτικές γιορτές τους το 217 π.Χ. Κατά την κεντρική ημέρα της γιορτής του «αηττήτου ηλίου», στις 25 Δεκεμβρίου, εορταζόταν το γεγονός της τροπής του Ήλιου, που άρχιζε και πάλι να ανεβαίνει στον ουρανό, να μεγαλώνουν οι ημέρες, και μαζί τους οι ζωογόνες ακτίνες του Ήλιου ξανάκαναν τη Γη να καρποφορήσει. Την 1η Ιανουαρίου γιορτάζονταν οι Καλένδες, στις 3 τα Βότα, στις 4 τα Λορεντάλια και στις 7 Ιανουαρίου τελείωνε η περίοδος αυτή των εορτών. 
πηγηhttp://el.wikipedia.org

Παροιμίες για το μήνα Ιανουάριο 

Σ' όσους μήνες έχουν «ρο», μπάνιο με ζεστό νερό.
Χιόνισ' έβρεξ' ο Γενάρης, oλ' οι μύλοι μας θ' αλέθουν.

Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην ξετάζει.
Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα 'ν' τον αλωνάρη.

Κόττα, πίτα το Γενάρη, κόκοτα τον Αλωνάρη.
Κόψε ξύλο το Γενάρη και μη καρτερείς φεγγάρι.
Γενάρη πίνουν το κρασί, το Θεριστή το ξύδι.
Του Γενάρη το ζευγάρι διάβολος θε να το πάρει.
Του Γενάρη το φεγγάρι παρά λίγο μέρας μοιάζει.

Ο λαγός και το περδίκι κι ο καλός ο νοικοκύρης το Γενάρη χαίρονται.
Εγέλασεν ο Γενάρης.
Του Γεναριού το φεγγάρι είναι σαν του Αλωνάρη.

Ο Γενάρης δε γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά, μόνο κρύο και νερά.
Του Γενάρη το φεγγάρι την ημέρα σιγοντάρει.
Οποιος θε να βαμπακώσει, τον Γενάρη θε ν' οργώσει.

Κόψε ξύλο τον Γενάρη και μην καρτερείς φεγγάρι.
Όποιος σπέρνει το Γενάρη, παίρνει την ανεμοζάλη.
Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει.

Αρχιμηνιά, καλή χρονιά, με σύγκρυα και παγωνιά.
Χαρά στα Φώτα τα στεγνά και τη Λαμπρή βρεμένη.

Γενάρης χωρίς χιόνι, κακό μαντάτο.
Τ' Αλωναριού τα μεσημέρια , και του Γεναριού οι νύχτες.

Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην κοιτάζεις.
Οι γεναριότικες νύχτες, για να περάσουν θέλουν συντροφιά και κουβέντα.
Εκαμε κι ο Γενάρης ήλιο.

Γενάρη, μήνα του Χριστού κι αρχιμηνιά του κόσμου.
.Χαρά στα Φώτα τα στεγνά και τη Λαμπρή βρεμένη.
Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το.
Κότα πίτα το Γενάρη, κόκορα τον Αλωνάρη.    
πηγηhttp://www.paidika.gr



   


Αγιε μου Βασίλη θέλω να μου φέρεις..


     

«Αγαπημένε Αγιε Βασίλη. Θέλω να μου φέρεις μια κούκλα και μια κουζίνα. Οι γονείς μου είναι άνεργοι». Το γράμμα της μικρής Μαριάννας από τα Γιαννιτσά είναι ένα από τα πολλά που κρύβουν μέσα στην αθωότητα των παιδιών το δράμα της κρίσης, αυτό που βιώνουν στα σπίτια και στις οικογένειές τους αυτές τις γιορτές.
Η κρίση δεν άφησε ανεπηρέαστες τις επιθυμίες των Θεσσαλονικέων, που σπεύδουν στο σπίτι του ασπρομάλλη γέροντα στην πλατεία Αριστοτέλους για να γράψουν τα γράμματά τους. Πέρα από τα παιχνίδια που θέλουν τα παιδιά, οι μεγάλοι γράφουν στον άγιο ζητώντας δουλειά, χρήματα, να κερδίσουν το τζόκερ, ακόμα και πετρέλαιο για να ζεσταθούν.
Ενδεικτικό του κατά πόσο η οικονομική κατάσταση της χώρας έχει αφήσει το σημάδι της ακόμη και στα αιτήματα προς τον Αϊ Βασίλη είναι ότι πολλά παιδιά του δίνουν εναλλακτικές λύσεις, σε περίπτωση που δεν μπορεί να φέρει ακριβά δώρα. «Αν μπορείς θέλω μία Barbie. Αν πάλι τα ξωτικά σου δεν μπορούν να τη φτιάξουν –όπως λέει η μαμά μου- φέρε κάτι άλλο, γράφει η μικρή Άννα, ενώ η Αμαλία θέλει ζεστά αρβυλάκια με γούνα, δίνει όμως περιθώριο στον άγιο αν δεν τα βρει ή είναι ακριβά να της στείλει ποδήλατο ή μια κούκλα».
Ο Χάρης θέλει έναν τόνο πετρέλαιο για τον χειμώνα, ο Νίκος να περάσει γρήγορα η κρίση, ενώ ο μικρός Γιώργος, αφού πρώτα ζητά με αφοπλιστική ειλικρίνεια συγγνώμη από τον Αϊ Βασίλη επειδή ήταν κακό παιδί του γράφει: «Θέλω να είμαστε καλά, η μαμά μου να βρει δουλειά, μαζί με τον μπαμπά μου». Σταθερή δουλειά με καλά λεφτά ζητά η Παναγιώτα, ενώ η Μαρία, αφού πρώτα διαβεβαιώνει τον Αϊ Βασίλη ότι ήταν πολύ καλό κορίτσι, θέλει υγεία, ευτυχία, ειρήνη, αγάπη και... μια πιστωτική.
Ο Κωνσταντίνος πάλι, ζητά υγεία γι’ αυτόν και την οικογένειά του και όλο τον κόσμο, αλλά και μια δουλειά, ενώ αρκετοί είναι αυτοί που θέλουν να κερδίσουν το τζόκερ και το κίνο.

αποhttp://www.infomathisi.gr

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ

Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα.
ʽΓνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάςʼ μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.
ʽΗ ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.ʼ
ʽΜα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώʼ της είπα έντονα.
ʽΤο ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.ʼ
Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.ʼ
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
ʽΤι συμβαίνει; Είσαι καλά;ʼ με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.
ʽΝόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζίʼ της απάντησα. ʽΟι δυο μας μόνοι… Τί λες;ʼ
Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ʽΘα το ήθελα πολύ.ʼ
Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα. Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!
Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
ʽΕίπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκανʼ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου. ʽΔεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.ʼ
Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας.΄
Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που ΄έπιαναν΄ τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.
Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.
ʽΕγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;ʼ
ʽΉρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρηʼ απάντησα.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.
ʽΘα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρότασηʼ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.
ʽΠώς πήγε το ραντεβού;ʼ θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.
ʽΠολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα.ʼ της απάντησα.
Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου ΄έφυγε΄ από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε:
ʽΤο δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!ʼ


Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ʽΣΕ ΑΓΑΠΩʼ
Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου. Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Παιδικό μνημόνιο για γονείς



 
  • Μην κάνεις για μένα όσα μπορώ να κάνω για τον εαυτό μου. Θα νιώθω σαν μωρό και μπορεί να αρχίσω να σε βλέπω σαν υπηρέτη μου. 
  • Μην ξεχνάς ότι μου αρέσει να πειραματίζομαι. Μ’ αυτό τον τρόπο μαθαίνω, γι αυτό, σε παρακαλώ, δείξε υπομονή.
  • Μη με προστατεύεις από τις συνέπειες των πράξεών μου. Πρέπει να μάθω από τα βιώματά μου.
  • Μην αλλάζεις γνώμη. Μου προκαλείς σύγχυση.
  • Μη με απορρίπτεις όταν σου κάνω φυσιολογικές ερωτήσεις. Αν δεν απαντήσεις, θα σταματήσω να σε ρωτάω και θα αρχίσω να ψάχνω για τις απαντήσεις αλλού.
  • Μη με διορθώνεις μπροστά σε άλλους. Θα δώσω μεγαλύτερη προσοχή αν μου μιλήσεις ήρεμα και όταν είμαστε μόνοι.
  • Μην αφήνεις την κακή συμπεριφορά μου να σου τραβήξει την προσοχή. Με ενθαρρύνεις να συνεχίσω.
  • Μη με πατρονάρεις. Θα εκπλαγείς από το πόσο καλά γνωρίζω τι είναι σωστό και τι λάθος.
  • Μη με κάνεις να νιώθω ότι τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Πρέπει να μάθω να κάνω λάθη χωρίς να νιώθω ότι είμαι κακό άτομο.
  • Μη χρησιμοποιήσεις βία εναντίον μου, γιατί με μαθαίνει πως θα πρέπει να σεβόμαστε μόνο τη βία.
  • Μη διαμαρτύρεσαι συνέχεια. Αν το κάνεις θα αναγκαστώ να κάνω τον κουφό.
  • Μη μου λες πως είσαι τέλειος και πως δεν κάνεις λάθη. Είναι δύσκολο να ζεις με έναν τέτοιο άνθρωπο.
  • Μην ξεχνάς πως δεν μπορώ να μεγαλώσω χωρίς μεγάλη κατανόηση και στήριξη.
  • Να μου φέρεσαι σαν φίλο και θα γίνω φίλος σου. Θυμήσου ότι μαθαίνω περισσότερα από τα παραδείγματα που μου δίνεις παρά από την κριτική σου.
  • Πάνω απ’ όλα, σε αγαπώ πολύ. Αγάπησέ με κι εσύ.
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ


Μια απίστευτη ιστορία κακοποίησης εκτυλίσσεται στις ΗΠΑ. Ένας 13χρονος κατηγορείται για τον βιασμό του 5χρονου αδελφού του αλλά και την δολοφονία του 2χρονου αδελφού του.

Η ιστορία της κακοποίησης όμως ξεκινάει πολλά χρόνια πίσω αφού ο ανήλικος κατηγορούμενος μεγάλωνε με τη ναρκομανή γιαγιά του και η ανήλικη μητέρα του ανά διαστήματα εξαφανιζόταν. Μάλιστα σε ηλικία 2 ετών είχε βρεθεί να κυκλοφορεί γυμνό και μόνο του στο δρόμο. Και ενώ το παιδί μεγάλωνε στην ουσία μόνο του, ο πατέρας του τον βιάζει και λίγο καιρό μετά ασελγεί πάνω του ο ξάδερφος του. Οι πληροφορίες από το ιστορικό του παιδιού τελειώνουν με τον άγριο ξυλοδαρμό από το σύντροφο της μητέρας του ο οποίος αυτοκτόνησε λίγο πριν φτάσουν οι αστυνομικοί, που είχαν ενημερωθεί σχετικά

Αυτό το παιδί κατηγορείται για την δολοφονία του ενός αδελφού του και τον βιασμό του άλλου αδελφού του.

2 φορές ωστόσο κάποιοι είχαν δει το παιδί και είχαν αντιληφθεί την κακοποίηση του.... η γειτονιά επίσης. Η προσωπικότητα του, η συμπεριφορά του σημαδεύτηκε από όλους αυτούς τους ανθρώπους που τον κακοποίησαν και τον παραμέλησαν. Στις πράξεις του παιδιού υπάρχει και η δική τους υπογραφή. Ωστόσο σήμερα κατηγορείται μόνο το παιδί.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι ότι εάν κάποιος είχε αντιδράσει από την πρώτη στιγμή, εάν είχε ενημερώσει τις αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες, εάν οι αστυνομικοί δεν είχαν δει μόνο την αστυνομική πλευρά του θέματος, εάν η γειτονιά, οι συγγενείς, οι φίλοι του, οι συμμαθητές του πίεζαν για λύσεις και αυτό το παιδί είχε λάβει την φροντίδα που έπρεπε, την στιγμή που έπρεπε δεν θα είχε καταφέρει να είχε σωθεί;

Η μόνη σίγουρη απάντηση είναι ότι κανένα παιδί δεν πρέπει να φτάνει στο σημείο να κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Η ανατροφή ενός παιδιού ανήκει στους γονείς του, στους φροντιστές του. Η ασφάλεια του όμως ανήκει σε όλους.

Μέσα από την ιστορία του 13χρονου παιδιού αναδεικνύεται η σημαντικότητα να αντιδρά κάποιος άμεσα σε εικόνες κακοποίησης και παραμέλησης που έρχονται στην αντίληψη του. Στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056, η οποία είναι
- καθημερινή
-24ωρη
-δωρεάν
μπορεί να καλέσει ο οποιοδήποτε, χωρίς να είναι απαραίτητο να μας πει το όνομα του, και να αναφέρει οποιοδήποτε προβληματισμό έχει για κάποιο παιδί

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Πως επιλέγουμε το καταλληλο δωρο




  Όταν πλησιάζουν οι γιορτές όλοι μας σκεπτόμαστε τι δώρα θα αγοράσουμε στα παιδιά μας. Η χαρά που προσφέρουν τα παιχνίδια στα παιδιά, είναι αμέτρητη. Δυστυχώς όμως, τα ίδια παιχνίδια που προκαλούν τόση χαρά μπορούν να προκαλέσουν και ατυχήματα.
Ορισμένα παιχνίδια μπορεί να μην προορίζονται πράγματι για παιδιά ή τουλάχιστον, όχι για όλες τις ηλικίες. Ορισμένα πάλι, προϋποθέτουν επιτήρηση ή ειδικούς όρους χρησιμοποίησης.                                                                                       
Όταν λοιπόν αγοράζουμε δώρα για τα παιδιά μας, το Σωματείο "Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος" προτείνει:
  • Ιδανικά να υπάρχει στη συσκευασία το σήμα CE της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διευκρινίζει ότι ο κατασκευαστής τηρεί τους κανόνες ασφαλείας.
  • Φροντίζουμε τα δώρα που επιλέγουμε, να είναι ανάλογα με την ηλικία των παιδιών στα οποία απευθύνονται. Προσέχουμε πάντα την ηλικία, που αναγράφεται στη συσκευασία.
  • Να χρησιμοποιούμε την λογική μας ή την συμβουλή τρίτου, για την επιλογή κατάλληλων παιχνιδιών, αναλόγως με την ηλικία και τα ενδιαφέροντα του παραλήπτη.
  • Εφόσον αγοράσουμε ποδήλατο, skate board, πατίνια ή πατίνι, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε στο δώρο, κράνος και ότι άλλο υλικό ασφαλείας χρειάζεται (επιγονατίδες, καλύμματα για τους καρπούς, κλπ.).
  • Φανάρια και κουδούνι για το ποδήλατο όπως και ανακλαστική ζώνη είναι επιτυχημένα και χρήσιμα δώρα για μικρούς ποδηλάτες.
  • Σακίδια και ρούχα από ανακλαστικό υλικό ή με ανακλαστικά διακοσμητικά είναι χρήσιμα δώρα για παιδιά που κυκλοφορούν το βράδυ.
  • Να μην αγοράζουμε δώρα που συμπεριλαμβάνουν μικρά κομμάτια σε παιδιά κάτω των 3 ετών, γιατί μπορούν να προκαλέσουν πνιγμό.
  • Όταν αγοράζουμε για δώρο μπογιές, μαρκαδόρους ή πλαστελίνη, να βεβαιωθούμε ότι στην συσκευασία αναγράφεται ότι δεν είναι τοξικά.
  • Να αποφεύγουμε τα αεροβόλα ως δώρα, διότι μπορούν να προκαλέσουν σοβαρούς τραυματισμούς στα μάτια.
  • Να μην δίνουμε ποτέ δώρα σε μικρά παιδιά μέσα σε πλαστικές σακούλες επειδή μπορεί να προκαλέσουν ασφυξία.
  • Τα set χημείας θα πρέπει να δίνονται σε παιδιά άνω των 10 ετών και ιδανικά να χρησιμοποιούνται υπό την επίβλεψη ενηλίκων.
  • Σε παιδιά κάτω του 1 έτους, προσέχουμε να μην δίνουμε παιχνίδια με μακριά γούνα ή μαλλιά γιατί μπορεί να προκαλέσουν πνιγμό.
  • Eπιτυχημένα και χρήσιμα δώρα για παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό  είναι εξοπλισμός ασφαλείας για το άθλημά τους, π.χ. κράνος, επιγονατίδες, κλπ.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Λουκέτο από 7/01 στα σχολεία Γρεβενών, Καστοριάς, Φλώρινας, Πτολεμαϊδας, Κοζάνης, Σερβίων, Βελβεντού, Βόϊου λόγω έλλειψης πετρελαίου





Λουκέτο από 7 Ιανουαρίου στα σχολεία Γρεβενών, Καστοριάς, Φλώρινας, Πτολεμαϊδας, Κοζάνης, Σερβίων, Βελβεντού, Βόϊου λόγω έλλειψης πετρελαίου
 
Δεν πρόκειται να αφήσουν τα παιδιά να παιθάνουν απο την κρίση η δήμαρχοι της περιοχής.Αποφάσισαν λοιπόν να κλείσουν όλα τα σχολεία της Δυτικής Μακεδονίας απο τις 7 Γενάρη και μετά.
 
Ο Δήμαρχος Καστοριάς, Εμμανουήλ Χτζησυμεωνίδης δήλωσε στο Newsit:  "με δεδομένο οτι πέρυσι είχαμε πολύ βαρύ χειμώνα στην Καστοριά και εξαντλήσαμε όλα τα διαθέσιμα, μάλιστα ο Δήμος διέθεσε από τους δικούς του πόρους για να καλυφθούν οι ανάγκες των σχολείων και με δεδομένο οτι η χρηματοδότηση που λάβαμε απο το κράτος δεν επαρκεί, δε φτάνουν τα λεφτά για να πληρώσουμε τους προμηθευτές καυσίμων, αναγκαζόμαστε να σηκώσουμε ψηλά τα χέρια."
 
Και συνεχίζει: "Ηδη, σήμερα στην Κοζάνη που είχαμε συνεδρίαση της Περιφερειακής Ενωσης Δήμων Δυτικής Μακεδονίας, αποφασίσαμε την αναστολή λειτουργίας των σχολείων απο την αρχή του νέου έτους, μετά τις διακοπές των γιορτών γιατι δεν έχουμε λεφτά να καλύψουμε τις ανάγκες της θέρμανσης. Η απόφαση περιλαμβάνει όλα τα σχολεία των Γρεβενών, της Καστοριάς, της Φλώρινας, της Πτολεμαϊδας, της Κοζάνης, των Σέρβιων, του Βελβεντού, του Βόϊου, όλων των περιοχών της δυτικής Μακεδονίας με δυο λόγια."
 
Είπε επίσης ότι μόνο στο Δήμο Καστοριάς έχουν 53 σχολικές μονάδες. "Δεν ξέρω να σας πω πόσα σχολεία είναι σε όλη τη δυτική Μακεδονία αλλά είναι εκατοντάδες. Τα σχολεία θα μείνουν κλειστά επ΄αόριστον, δηλαδή μέχρι να έρθουν χρήματα για να βάλουμε πετρέλαιο. Οι αίθουσες είναι ψυγεία, δεν είναι δυνατό να στέλνουμε τα παιδιά να κάνουν μάθημα με -15 βαθμούς και με -20 βαθμους Κελσίου μέσα στην τάξη. Μπορούμε να τα στέλνουμε για μάθημα εάν δεν έχουμε πετρέλαιο; Αυτό είναι ένα τραγικό φαινομενο και με επιστολή μας στον πρωθυπουργό και σε όλους τους υπουργούς και τους βουλευτές θα ζητήσουμε να πάρουν θέση".

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Χριστουγεννιάτικο αγγελάκι-Γράμμα στον Αι-Βασίλη- Χριστουγεννιάτικη πρόσκληση-Το σκηνικό μας


Χριστουγεννιάτικο αγγελάκι

Χάρτινο πιατάκι,το κάνουμε σε σχήμα κώνου και το συρράπτουμε 

Το βάφουν με τέμπερα

Ρίχνουν χρυσόσκονη

Πάλι από χάρτινο πιατάκι κάνουν και τα φτερά και τα βάφουν

Κολλάμε για κεφάλι φωτογραφία του παιδιού και έτοιμα τα αγγελάκια μας





Γράμμα στον Αι-Βασίλη


Τα παιδιά λένε τι δώρο θέλουν,για αυτά ,για τους αγαπημένους τους αλλά και για όλα τα παιδιά του κόσμου


Με δαχτυλομπογιά κάνουν το αποτύπωμα του χεριού τους και έτοιμοι



Χριστουγεννιάτικη πρόσκληση

Ετοιμάσαμε την πρόσκληση για την γιορτή μας




Το σκηνικό μας

Φτιάξαμε δέντρα για το σκηνικό μας...Η πρώτη ομάδα έφτιαξε δέντρο με μαυρομάτικα φασόλια και ασημόσκονη


Η δεύτερη ομάδα με κουμπιά και χρυσόσκονη


Η τρίτη ομάδα με αποτυπώματα από δακτυλομπογιές


 Η τέταρτη ομάδα με κορδέλες απο χαρτί και μπλε σκόνη

Έφερε και το άλλο τμήμα τα δέντρα του και σχεδόν έτοιμοι για να παίξουμε την βαριστομαχιά του Αι-Βασίλη

9/2 θέσιο Νηπιαγωγείο Καστοριάς





Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Οι δασκάλες με τη γενναία καρδιά




Την ώρα της μεγάλης κρίσης αυτές επέδειξαν αξιοζήλευτη ψυχραιμία και σχεδόν υπεράνθρωπη αυταπάρνηση. Αντί να τρέξουν να κρυφτούν από τα πυρά, πρόταξαν τα στήθη τους κι έβαλαν τον εαυτό τους μπροστά ως ασπίδα, σώζοντας από βέβαιο θάνατο τις ζωές δεκάδων μικρών παιδιών.


Η 27χρονη δασκάλα Βικτόρια Σότο πλήρωσε με τη ζωή της την αγάπη για τους 16 μαθητές της που έσωσε από βέβαιο θάνατο
Η 27χρονη δασκάλα Βικτόρια Σότο πλήρωσε με τη ζωή της την αγάπη για τους 16 μαθητές της που έσωσε από βέβαιο θάνατο

Απέναντι στη δύναμη των όπλων, αυτές απάντησαν με δύναμη ψυχής. Ο λόγος για τις ηρωικές εργαζόμενες του δημοτικού σχολείου Σάντι Χουκ στην κωμόπολη Νιούταουν του Κονέκτικατ, οι οποίες, αψηφώντας τα πυρά, ύψωσαν ανάστημα και προστάτευσαν με μνημειώδη αυτοθυσία τους μικρούς μαθητές.

 

Ο λόγος για την Ελληνοαμερικανίδα βιβλιοθηκάριο Υβόννη Τσεκ, καθώς και για τις Αμερικανίδες δασκάλες Βικτόρια Σότο, Κέιτλιν Ρόιγκ και Μέριροουζ Κρίστοπικ, τέσσερις γυναίκες χάρη στις ενέργειες των οποίων σώθηκαν τουλάχιστον 64 παιδιά.

Πιο συγκεκριμένα, στο άκουσμα των πρώτων πυροβολισμών, η Ελληνοαμερικανίδα Υβόννη Τσεκ έσπευσε να πάρει 18 μαθητές της τέταρτης τάξης (καθώς και άλλα τρία μέλη του προσωπικού) και να κλειδωθεί μαζί τους μέσα σε μία ντουλάπα πίσω από κάποιες συρταριέρες με αρχειακό υλικό στον χώρο της βιβλιοθήκης του σχολείου, έναν χώρο τις πόρτες του οποίου είχε προλάβει προηγουμένως επίσης να ασφαλίσει.

Η Ελληνοαμερικανίδα βιβλιοθηκάριος Υβόννη Τσεκ έσωσε 18 μαθητές της τέταρτης τάξης από το δολοφονικό αμόκ του μακελάρη
Η Ελληνοαμερικανίδα βιβλιοθηκάριος Υβόννη Τσεκ έσωσε 18 μαθητές της τέταρτης τάξης από το δολοφονικό αμόκ του μακελάρη

«Περάσαμε 45 λεπτά κλειδωμένοι μέσα στην ντουλάπα, ενώ έξω έπεφταν πυροβολισμοί... εν συνεχεία ειδικές δυνάμεις της Αστυνομίας μάς συνόδευσαν έξω από το κτίριο όπου τα παιδιά επανενώθηκαν με τις οικογένειές τους», δηλώνει η ίδια εκ των υστέρων, χωρίς την παραμικρή διάθεση έπαρσης, μιλώντας σε τοπικά ΜΜΕ του Κονέκτικατ.

Μάλιστα, το εγκώμιο της Ελληνοαμερικανίδας (η οποία φέρεται να έχει καταγωγή από τη Σπάρτη και τη Νίσυρο) έσπευσε να πλέξει και ο πατήρ Πέτρος Καρλούτσος, ιερέας του ελληνορθόδοξου ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην πόλη Ντάνμπερι, η οποία απέχει μόλις 15 λεπτά από τον τόπο του μακελειού.

  Η 29χρονη Κέιτλιν Ρόιγκ


Η 29χρονη Κέιτλιν Ρόιγκ

«Γνωρίζω την Υβόννη για αρκετά χρόνια, είναι ένας γενναίος άνθρωπος και μια καλή χριστιανή», δήλωσε ο π. Πέτρος στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο, προσθέτοντας ότι στο τραγικό σχολείο φοιτούν συνολικά τέσσερα παιδιά ελληνικής καταγωγής, τα οποία ευτυχώς είναι όλα καλά στην υγεία τους.

Οσο για το επαγγελματικό βιογραφικό της ηρωικής Ελληνοαμερικανίδας, αξίζει να σημειωθεί πως με δική της πρωτοβουλία έγινε προσφάτως πραγματικότητα ένα πρωτοποριακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα εμπλουτισμού της σχολικής βιβλιοθήκης του Σάντι Χουκ με συσκευές ηλεκτρονικής ανάγνωσης τύπου Amazon Kindle, ένα πρόγραμμα το οποίο συνέβαλε σημαντικά ώστε να εξοικειώσει τους μικρούς μαθητές με τις νέες τεχνολογίες και έγινε «είδηση» σε ουκ ολίγες εφημερίδες των Βορειοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών.

Ωστόσο, πέρα από την Ελληνοαμερικανίδα Υβόννη Τσεκ, μέσα από την τραγωδία της προηγούμενης Παρασκευής έμελλε να αναδειχθεί και μια άλλη ηρωική γυναικεία φιγούρα: αυτή της 27χρονης δασκάλας Βικτόρια Σότο, η οποία, στην προσπάθειά της να προστατεύσει τους μαθητές της (πράγμα που τελικώς κατάφερε), πλήρωσε με την ίδια της τη ζωή. Οταν άρχισαν να πέφτουν βροχή οι πυροβολισμοί, η 27χρονη έσπευσε να κρύψει τα 16 μικρά παιδιά σε ντουλάπες και φοριαμούς.

Εν συνεχεία, όταν ο 20χρονος δράστης εισέβαλε μαινόμενος στην τάξη της, η ίδια δεν το έβαλε στα πόδια αλλά αντιθέτως στάθηκε μπροστά του, κλείνοντάς του τον δρόμο και υποστηρίζοντας πως τα παιδιά δεν είναι εκεί αλλά στο γυμναστήριο του σχολείου. Το αποτέλεσμα ήταν τα παιδιά να σωθούν, σε αντίθεση με την 27χρονη, η οποία δυστυχώς έπεσε νεκρή από τα πυρά του δράστη. «Ηταν μια θαυμάσια δασκάλα που αγαπούσε πάρα πολύ τους μαθητές της», σημειώνει, αναφερόμενη στην έτερη ηρωίδα Βικτόρια Σότο, η «δική μας» Υβόννη Τσεκ, η οποία, μόλις μερικές ώρες πριν από το φονικό, βρισκόταν μαζί με την 27χρονη στη βιβλιοθήκη, αναζητώντας βιβλία για τα παιδιά.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
Θρήνος και για τις ηρωίδες δασκάλες

Η εκπαιδευτική κοινότητα των ΗΠΑ θρηνεί το δεύτερο μεγαλύτερο πολύνεκρο χτύπημα σε σχολείο στα αμερικανικά χρονικά. Πέρα από τους 20 μαθητές, από τα πυρά του 20χρονου Ανταμ Λάνζα έπεσαν νεκρές τρεις δασκάλες, η διευθύντρια του σχολείου και η ψυχολόγος. Ωστόσο, εάν κάποιοι εργαζόμενοι όπως η Ελληνοαμερικανίδα Υβόννη Τσεκ δεν είχαν επιδείξει ηρωική συμπεριφορά, ο τελικός αριθμός των νεκρών θα ήταν οπωσδήποτε πολλαπλάσιος.

Κ. ΡΟΪΓΚ
Με όπλο την ψυχραιμία έσωσε 15 παιδιά

Απολύτως ηρωικός και σωτήριος υπήρξε και ο τρόπος που λειτούργησαν την Παρασκευή κι άλλες δύο δασκάλες του τραγικού σχολείου.

Η 29χρονη Κέιτλιν Ρόιγκ βρισκόταν στην τάξη της κι έκανε μάθημα σε 15 παιδιά, όταν ξαφνικά όλα τα τζάμια στα παράθυρα έσπασαν εξαιτίας των πυροβολισμών. Διατηρώντας την ψυχραιμία της, η 29χρονη πήρε αυτομάτως τους μαθητές της και τους οδήγησε όλους στο μπάνιο, διπλοκλειδώνοντας την πόρτα πίσω της.

«Τους ζήτησα να κάνουν απόλυτη ησυχία γιατί φοβόμουν πως θα μας ακούσει και θα αρχίσει να πυροβολεί την πόρτα», θυμάται η νεαρή δασκάλα και συνεχίζει: «Είπα στα παιδιά πως βρίσκονται κακοί άνθρωποι έξω από την πόρτα και πως εμείς πρέπει να περιμένουμε για τους καλούς να έρθουν και να μας βγάλουν έξω».

Μάλιστα, όταν αργότερα έφθασε η αστυνομία, η 29χρονη ήταν ακόμη τόσο επιφυλακτική, που αρνήθηκε να ξεκλειδώσει και ζήτησε πρώτα από τους αστυνομικούς να ρίξουν τα σήματά τους κάτω από την πόρτα, προκειμένου να βεβαιωθεί πως αυτοί όντως είναι αυτοί που ισχυρίζονται πως είναι. Κατά ανάλογο τρόπο, και η 50χρονη δασκάλα Μέριροουζ Κρίστοπικ κλειδαμπαρώθηκε μαζί με τους 15 μαθητές της σε μια αποθήκη και κατόρθωσε να τους σώσει, παρά τις απειλές του 20χρονου δράστη ο οποίος ούρλιαζε από έξω ζητώντας να του ανοίξουν.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Δέηση για τα θύματα

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος τέλεσε χθες Θεία Λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση στον ελληνορθόδοξο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ντάνμπερι. Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Γ.Ηλιόπουλος. Ο Προκαθήμενος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική προσευχήθηκε για την ανάπαυση των ψυχών των θυμάτων, ενώ παράλληλα ζήτησε να ληφθούν μέτρα για να αποφευχθούν στο μέλλον τέτοιες σφαγές.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ 

αποhttp://chatzifokos.blogspot.gr/

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Καστοριά:Θραύση κάνει ο Ιός κοξάκι στα παιδιά.-Τι είναι, οδηγίες αντιμετώπισης


αποhttp://oladeka.blogspot.gr

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ?
Εντυπωσιακή εμφάνιση κάνουν τις τελευταίες ημέρες στην Καστοριά (και σε πολλές άλλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας) οι λοιμώξεις από τον ιό κοξάκι. Θύματά του είναι κυρίως παιδιά, ηλικίας από έξι μηνών έως και 10 ετών, τα οποία εμφανίζουν υψηλό πυρετό και εξανθήματα σε χέρια και πόδια αλλά και πληγές στο στόμα.

Ο ιός μεταδίδεται με γρήγορους ρυθμούς και τα περιστατικά που καταγράφονται καθημερινά σε νηπιαγωγεία, παιδότοπους αλλά και παιδικούς σταθμούς της Β.Ελλάδας (πλέον και της Καστοριάς) είναι πάρα πολλά. 

Ωστόσο οι ειδικοί εμφανίζονται καθησυχαστικοί, καθώς, όπως εξηγούν, πρόκειται για τον τύπο Α του ιού, ο οποίος δεν είναι επικίνδυνος.

«Πρόκειται για έναν εντεροϊό, τον ιό κοξάκι, τύπου Α16, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ιογενές καλοήθες νόσημα. Μάλιστα λόγω της ηπιότητάς του δεν χρειάζεται καν να μπει σε επιτήρηση από το ΚΕΕΛΠΝΟ. Η αλήθεια είναι ότι φέτος σε αντίθεση με πέρυσι έχουμε αύξηση των κρουσμάτων του ιού του συγκεκριμένου τύπου κυρίως σε παιδιά. Οι γονείς όμως δεν πρέπει να αγωνιούν, καθώς δεν είναι επικίνδυνος, αλλά επιφέρει ταλαιπωρία στους μικρούς ασθενείς», εξηγεί στη «Μ» η υπεύθυνη του τμήματος Επιδημιολογικής Επιτήρησης του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), παιδίατρος Θεανώ Γεωργακοπούλου.

Παράλληλα τονίζει ότι τα κύρια συμπτώματα του ιού κοξάκι τύπου Α16 είναι υψηλός πυρετός, πονόλαιμος και το σύνδρομο χεριών, ποδιών και στόματος, που μεταφράζεται σε εξανθήματα στα χέρια, τις παλάμες, τα πόδια και τον κορμό, καθώς και σε πληγές στο στόμα, τη γλώσσα και το λαιμό. Τα εξανθήματα αυτά εξελίσσονται σε πολύ μικρές φουσκάλες, οι οποίες πονάνε, όταν τις πιέσει κάποιος. Όσον αφορά τα πιο βαριά περιστατικά, τα συμπτώματα είναι πιο έντονα και περιλαμβάνουν εμετό, ναυτία, πόνους στο στήθος, διαταραχές στην αναπνοή και αφυδάτωση.
«Ο ιός χρειάζεται περίπου οκτώ ημέρες, για να κάνει τον κύκλο του, ενώ εντοπίζεται με κλινική διάγνωση. Το καλό είναι ότι στα περιστατικά που καταγράφονται αυτή τη στιγμή δεν απαιτείται νοσηλεία στο νοσοκομείο. Ωστόσο οι γονείς οφείλουν να γνωρίζουν ότι η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι πολύ εύκολη και μπορεί να γίνει μέσω της στενής επαφής με το άρρωστο παιδί, με τα σταγονίδια του στόματος, το υγρό από τις φουσκάλες στο δέρμα ή τα κόπρανα του ασθενούς», επισημαίνει η κ. Γεωργακοπούλου.
Όσον αφορά την αντιμετώπισή του, πρωταρχικό ρόλο παίζει η λήψη μέτρων υγιεινής, όπως το καλό πλύσιμο των χεριών, η παραμονή του άρρωστου παιδιού στο σπίτι και ο καλός αερισμός των εσωτερικών χώρων.
Πάντως σύμφωνα με τους ειδικούς ο ιός κοξάκι προσβάλλει και πολλούς ενήλικες, πολλοί εκ των οποίων έχουν αντισώματα, γεγονός που αποδεικνύει ότι πέρασαν ίωση εξαιτίας του ιού σε μικρή ηλικία.

Ο ΙΟΣ ΚΟΞΑΚΙ ΤΥΠΟΥ Β
Όπως εξηγούν στη «Μ» οι επιστήμονες, υπάρχει και ο τύπος Β του ιού κοξάκι, ο οποίος είναι πιο σπάνιος αλλά και πιο επικίνδυνος. Κι αυτό διότι μπορεί να προκαλέσει μυοκαρδίτιδα και ενδοκαρδίτιδα, αναπνευστική δυσλειτουργία και διαταραχή στο ήπαρ, τους νεφρούς και το πάγκρεας, ενώ τελικός στόχος του είναι η καρδιά, της οποίας καταστρέφει τα κύτταρα και σταδιακά οδηγεί σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Πάντως ο ιός κοξάκι τύπου Β έχει εμφανιστεί στο παρελθόν στη χώρα μας και συγκεκριμένα το 2004, προκαλώντας μάλιστα το θάνατο ενός τετράχρονου αγοριού. Επίσης ο ίδιος ιός είχε εμφανιστεί και το 2002, οπότε προκάλεσε μυοκαρδίτιδα-περικαρδίτιδα σε αρκετούς ασθενείς, καθώς και τρεις θανάτους.
Επίσης, το 2005 είχαν καταγραφεί δεκατρείς θάνατοι ασθενών. Οι αρμόδιες υγειονομικές αρχές είχαν ανακοινώσει ότι στο αίμα των θανόντων είχε ανιχνευτεί ιός κοξάκι, αλλά για το θάνατό τους δεν ευθυνόταν αυτός. Εξαίρεση ήταν ένα περιστατικό, στο οποίο διαπιστώθηκε αλλοίωση οργάνων από τον τύπο Β του ιού κοξάκι. Μάλιστα με αφορμή τους θανάτους το υπουργείο Υγείας είχε διατάξει επείγουσα επιδημιολογική μελέτη.


ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ... ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ !!!


 
Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ' ένα μουλάρι σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.
 
Στο δρόμο που επήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά: «Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;». «Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης. «Α, το γαϊδούρι» σχολίασε ο επιθεωρητής.
 
Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στον δάσκαλο τη στιχομυθία. «Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».
 
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας. «Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος. «Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.
 
Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή, τον Σήφη, στον πίνακα και του είπε να γράψει τη φράση:
 
«Ο επιθεωρητής είπε, (κόμμα), ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία).
 
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος: «Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;». «Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής. «Και ποιος το είπε;». «Ο επιθεωρητής, κύριε». «Ωραία», είπε ο δάσκαλος. «Σβήσε τώρα το κόμμα και βάλ' το αλλιώς»:
 
«Ο επιθεωρητής, (κόμμα), είπε ο δάσκαλος, (κόμμα), είναι γαϊδούρι».
 
 Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος: «Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;». «Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής. «Και ποιος το είπε;» «Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.
 
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει: «Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο».!
 
Είπε μονολογώντας ο παππούς, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση που ανακοίνωνε και νέες μειώσεις στις συντάξεις: Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο τη δασκάλα μου να λέει: «Να προσέχετε τα κόμματα! Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!» Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε."

 

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Το συγκλονιστικό γράμμα της μάνας



απο http://www.alfavita.gr/
 Το συγκλονιστικό γράμμα της μάνας

 Ονομάζομαι Κ.Α. είμαι 34
ετών,παντρεμένη εδώ και 17χρόνια και έχω 4 παιδιά. Ένα κορίτσι 14 και τρία αγόρια 10, 9 και 6 ετών. Σήμερα το πρωί δεν είχα να δώσω στα παιδιά ούτε γάλα, πήγαν νηστικά στο σχολείο και δεν ήταν η πρώτη φορά. Το μεσημέρι για τέταρτη συνεχόμενη μέρα τους έφτιαξα μακαρόνια και το απόγευμα για Τρίτη φορά σύνδεσα παράνομα το ρεύμα στο σπίτι μου. Έσφιξα την γροθιά μου, κοίταξα τον άντρα μου στα μάτια και του ψιθύρισα «θα το παλέψουμε…». Αυτό λέω και στον εαυτό μου κάθε μέρα, κάθε πρωί που ξυπνάω κάθε βράδυ που κοιμίζω τα παιδιά μου. ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΩ!
Υπάρχουν όμως και κάποιες στιγμές, που λυγίζω. Υπάρχουν στιγμές που δεν αντέχω το βλέμμα των παιδιών μου όταν μου ζητούν τα βασικά… ένα πιάτο φαΐ  ένα κουλούρι για το σχολείο, ένα ζευγάρι παπούτσια… Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι να ανέβω στην ταράτσα και να δώσω τέλος στη ζωή μου και άλλες που θέλω να πάρω ένα όπλο και να σκοτώσω όλους αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτή την τραγική κατάσταση… Υπάρχουν στιγμές δύσκολες που όπως αυτή εδώ που αποφάσισα να σας γράψω για τον Γολγοθά που ανεβαίνουμε με την οικογένειά μου και φοβάμαι για το πιο θα είναι το τέλος.
Είμαστε δύο άνθρωποι νέοι, έτοιμοι να στύψουμε την πέτρα. Έχουμε πάει παντού για να βρούμε δουλειά, έχουμε ρωτήσει όλο τον κόσμο για μία θέση εργασίας, αλλά βρίσκουμε συνεχώς κλειστές πόρτες, και παίρνουμε μία και μόνο απάντηση, «Δεν χρειαζόμαστε άτομα».
Ο άντρας μου απολύθηκε από το εργοστάσιο που δούλευε στις αρχές του χρόνου. Μέχρι το περασμένο Πάσχα, κουτσά στραβά, τα βγάζαμε πέρα, έκανε λίγα μεροκάματα από εδώ και από εκεί. Από το Πάσχα μέχρι σήμερα όμως τα έσοδά μας είναι 100ευρώ το μήνα, που παίρνω εγώ, καθαρίζοντας ένα γραφείο και 320ευρώ το δίμηνο, το επίδομα των πολυτέκνων. 420ευρώ το δίμηνο. Με αυτά τα χρήματα, πρέπει να πληρώσω, φως, νερό, τηλέφωνο. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να φάμε. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να αγοράσω τα φάρμακα για το άσθμα που παίρνουν τα δύο μου αγόρια. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να καλύψω τις βασικές ανάγκες τις οικογένειάς μου, αλλά δυστυχώς, όπως θα καταλάβαινε και ο πιο χαζός άνθρωπος σε αυτή την χώρα 420ευρώ το δίμηνο, δηλαδή μόλις 210ευρώ το μήνα ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ!
Το σπίτι μας το έχουμε αγοράσει με δάνειο, το οποίο έχω σταματήσει να το πληρώνω εδώ και δύο χρόνια. Όταν δηλαδή η οικονομική κρίση χτύπησε και την δική μας πόρτα. Δεν θυμάμαι καν πόσο είναι το ποσό που χρωστάμε στην τράπεζα, έχω χάσει τον λογαριασμό και στη κατάσταση που βρίσκομαι αυτή την στιγμή έχει σταματήσει και να με απασχολεί.
Στις 29 Οκτωβρίου, ήρθε στο σπίτι μας το συνεργείο της ΔΕΗ και μας έκοψε το ρεύμα. Έτρεξα αμέσως στα γραφεία της ΔΕΗ, πήγα στον διευθυντή, τον παρακάλεσα να μου κάνει ένα διακανονισμό, με ένα ποσό που να μπορώ να πληρώσω. Μου ζητούσε 300ευρώ άμεσα, εδώ και τώρα. Μου είπε «δώσε 300ευρώ, δεν ξέρω που θα τα βρεις και δεν μ’ ενδιαφέρει. Αν δεν μας πληρώσεις δεν μπορούμε να σου συνδέσουμε το ρεύμα». Το γεγονός πως στο σπίτι έχω 4 ανήλικα παιδιά δεν νομίζω καν να τον άγγιξε. Απλά αδιαφόρησε. Ήταν ανένδοτος!
Έφυγα από την ΔΕΗ έχοντας χάσει την γη κάτω από τα πόδια μου. Τι θα συνέβαινε όταν τα παιδιά θα επέστρεφαν από το σχολείο; Όχι αυτό δεν θα το άντεχαν ούτε αυτά, αλλά ούτε και εγώ. Έτσι αποφάσισα να αδιαφορήσω και εγώ για τους κανονισμούς της ΔΕΗ. Βρήκαν ένα κύριο, μάλλον ηλεκτρολόγος θα ήταν, ο οποίος μου είπε πως μπορεί να συνδέσει το ρολόι. Παράνομα! Είναι η πρώτη παρανομία που κάνω και εγώ στη ζωή μου! Του είπα χωρίς δεύτερη σκέψη να το συνδέσει αμέσως. Έτσι και έγινε. Λίγο καιρό μετά το συνεργείο της ΔΕΗ ήρθε ξανά, μου το έκοψαν για δεύτερη φορά και φυσικά το σύνδεσα ξανά… έτσι ξεκίνησε ένας φαύλος κύκλος αυτοί να το κόβουν και εγώ να το συνδέω. Βέβαια κάθε φορά που συμβαίνει αυτό μου βάζουν και από ένα πρόστιμο αλλά πλέον λίγο με ενδιαφέρει και αυτό.
Στην ΕΥΔΑΠ τα πράγματα ήταν καλύτερα. Ο διευθυντής ευτυχώς είναι πάνω από όλα άνθρωπος. Μου είπε πως κανένας δεν πρόκειται να μου κόψει το νερό, και να δίνω όσα μπορώ, έστω και 10 ευρώ. Και αυτό κάνω. Δεν μου περισσεύουν ούτε αυτά τα 10ευρώ, τα κόβω από τις βασικές ανάγκες των παιδιών μου, αλλά ευγνωμονώ έναν άνθρωπο που έδειξε κατανόηση και τα δίνω κάθε μήνα.
Στην γειτονιά δεν έχω δώσει δικαιώματα. Δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει πίσω από την πόρτα του σπιτιού μου. Προσπαθώ να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου και πάνω από όλα την αξιοπρέπεια των παιδιών μου. Δεν ζητιανεύω και δεν θέλω να δώσω το δικαίωμα σε κανέναν να με λυπηθεί. Δεν έχω ανάγκη από λύπηση, από δουλειά έχω ανάγκη. Μια δουλειά για μένα και μία για τον σύζυγό μου.
Κανένα δικαίωμα δεν έχουν δώσει ούτε τα παιδιά μου στο σχολείο. Δεν λένε σε κανένα τι συμβαίνει στο σπίτι μας και αν πήγαν νηστικά σήμερα για μάθημα. Κάποιες μέρες τους αγοράζω ένα κουλούρι και το μοιράζω στα τρία. Δεν τους δίνω κάθε πρωί γάλα. Την μία μέρα γάλα, την άλλη τσάι κάποιες μέρες ίσως και τίποτα. Το μεσημέρι μαγειρεύω ρύζι, μακαρόνια, όσπρια… κρέας τρώμε μία φορά στις 15 και αυτό κοτόπουλο.
Τα παιδιά δείχνουν κατανόηση, βλέπουν τις προσπάθειές μας και κάνουν υπομονή. Όσο μπορούν. Όμως και αυτά κάποιες στιγμές δεν αντέχουν. Βλέπουν τους συμμαθητές τους φίλους τους και αναρωτιούνται εμείς γιατί να μην έχουμε, εμείς γιατί να μην μπορούμε.
Αυτό που με τρομάζει είναι πως τα αγόρια μου αγριεύουν. Η συμπεριφορά τους αλλάζει, γίνονται επιθετικά ενώ δεν ήταν. Για μικρά πράγματα ανούσια, επαναστατούν. Φοβάμαι πως και αυτά έχουν φτάσει στα όριά τους.
Δυστυχώς ούτε εγώ, ούτε ο σύζυγός μας δεν έχουμε καμία βοήθεια από τις οικογένειες μας… Και αυτοί τα βγάζουν δύσκολα πέρα.
Ο λόγος που σήμερα έκατσα και έγραψα όλα αυτά είναι γιατί ζητάω μέσα από τα βάθη της καρδιά μου βοήθεια. Δεν ζητιανεύω, δεν θέλω από κανέναν να μου δώσει χρήματα ή φαγητό. Μια δουλειά ζητάω για μένα και για τον σύζυγό μου. Μία δουλειά για να σταθούμε στα πόδια μας. Μια δουλειά για να σηκώσουμε και πάλι κεφάλι. Γιατί δεν αντέχω αυτές τις μέρες, όπως την σημερινή, που στο πορτοφόλι μου δεν έχει ούτε ένα ευρώ για αγοράσω ένα ψωμί.
Ποτέ δεν πίστευα, ούτε εγώ ούτε ο σύζυγός μου ότι θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Δεν ήμασταν πλούσιοι, αλλά είχαμε όλα όσα χρειαζόμασταν και ήμασταν ευτυχισμένοι. Η ζωή μας από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν ένας καθημερινός αγώνας αλλά δεν παραπονιόμουν, μου έφτανε η αγκαλιά των παιδιών μου και η ικανοποίηση να τους παρέχω όσα χρειάζονται. Αυτό είναι, που με σκοτώνει σήμερα. Δεν με νοιάζει για μένα αλλά δεν μπορώ, δεν αντέχω να μην μπορώ να δώσω στα παιδιά μου όσα χρειάζονται. Κρατάω με νύχια και με δόντια την οικογένειά μου δεμένη. Με τον σύζυγό μου έχουμε γίνει ένα, είμαστε εγώ γι’ αυτόν και αυτός για μένα.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, παρακαλάω όλο τον κόσμο να με βοηθήσει να βρω μια δουλειά. Αυτό θα με έκανε ευγνώμων… θα επέστρεφε το χαμόγελο στα πρόσωπα των παιδιών μου. Μια δουλειά για να μπορώ να ζήσω και εγώ, και τα παιδιά μου αξιοπρεπώς.
Σας ευχαριστώ!
Με εκτίμηση
Κ. Α.
Από Πάτρα